16 ङइ क्हेमैंने क्ह्रोसेंन्बै ताँ बिमिंबइले ङ क्हेमैंए शत्तुर तइ वा?
ठिक के लबै म्हिइ ङलाइ धोंरिगे, छ लमा ङए ल्हागिर म्हाँया लब् धोंन् तब्मुँ, चइ ङ हौदिरिगे, छले हौदिमा ङए क्रए ल्हागिर छ्युगु तब्मुँ। ङए क्रइ च छ्युगु स्योवारिब् आरे। दिलेया आछ्याँबै के लब्मैंए बिरोधर ङइ खोंयोंइ बिलै प्राथना लब्मुँ।
खैच्हिजिले पोंबै म्हिलाइ आहौदिद्, आस्याँ चइ क्हि हेल लब्मुँ; दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिलाइ हौदिमा चइ क्हिलाइ म्हाँया लब्मुँ।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ हेल् आल, दिलेया ङलाइमि हेल् लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ लबै केमैं आछ्याँब मुँ बिसि ङइ बिमिंम्।
ङइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, दिलेया क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास आल।
सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले चमैं आप्रब् म्रोंसि ताँन् म्हिमैंए उँइँर ङइ पत्रुसने बिइ, “क्हि यहूदी तसेया यहूदीमैंए छ्यार आप्रल्ले अरू ह्रेंमैं धोंले प्रइमुँ। छतसि अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंने यहूदीमैंए छ्यार प्रल् त्हुम् बिसि क्हिइ खैले कर ल्हैदिम्?”
सैं तोंबै ताँउँइँले योंबै आशिक क्हेमैंए लागिर जोगेल् खाँरिगे बिसि चमैंए उँइँर ङि तिफुँइँ आकुर।
क्हेमैं च त्हेर बेल्ले सैं तोंल। ङइ क्हेमैंए ल्हागिर चु ग्वाइ पिंल् खाँम्: क्हेमैंइ पिंल् तबै सै मुँस्याँ क्हेमैंए मिइ या तेसि ङलाइ पिंमल! दिलेया तोगो तो तइ?
च स्योर ताँ लोमिंब्मैंइ क्हेमैंलाइ खेंमैं ङाँइ बोबै भों लम्, दिलेया क्हेमैंए फिर आछ्याँबै सैं मैंम्। चमैंइ बिबै ताँ क्हेमैंइ बेल्ले सैं तोंदै क्वेंरिगे बिसि चमैंइ क्हेमैंलाइ ङि ङाँइँले फ्रेसि बोल् म्हैम्।
ओंसों क्हेमैं छेनालेन् प्ररिल। तोगो खाबइ क्हेमैंलाइ चु क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै घ्याँर प्रल् आपिं?