11 छतसि ङ न्हुँ खइमुँ! ङए सैंरम् क्हेमैंए ल्हागिर ङइ के लब फाक्कर्न तइ ङ्हाँइमुँ।
पबित्र प्ल्हजी एशिया ह्युलरि प्रभुए ताँ बिल् आपिंबइले चमैं फ्रिगिया नेरो गलातिया ह्युल ततै ह्यामा
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं छाइ-छुइ आतल्ले भोंन्ले टिद्। खोंयोंन् बिलै प्रभुए के लरिद्। तलेबिस्याँ प्रभुए ल्हागिर लबै के फाक्कर्न आत बिबै ताँ क्हेमैंइ सेइमुँ।
परमेश्वरजी ङने चर ह्याद् बिबइले ङ ह्याइ। ङइ लरिबै के खेरो आह्यारिगे बिसि खाबज्यै आसेल्ले चर्बै चिब्मैंने मत्त्रे ङइ अरू ह्रेंमैंलाज्यै बिमिंबै सैं तोंबै ताँमैंए बारेर बिइ।
क्हेमैंइ अझै दिनमैं ङ्ह्योसि, बारमैं बार्दिसि, छ्याँब आछ्याँब म्हैंन ङ्ह्योसि, ल्हो क्ह्रिम् उ आक्ह्रि बिसि स्योंम्बै छ्यान् म्हाँदिम्!
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं या ङ धोंन् तद् बिसि ङइ क्हेमैंने यो छ्युँ लम्। तलेबिस्याँ ङै या क्हेमैं धोंन् तइमुँ। क्हेमैंइ ङए न्होह्रों तोइ आलइमुँ।
ङ तोगोन् क्हेमैं ङाँर मुँस्याँ ङइ छले ताँ लल् आत्हुमल। ङ तोगो क्हेमैं ङाँइले ह्रेंगो मुँ, छतसि क्हेमैंने खैले ताँ लल् त्हुम् बिसि ङ अलमल् तइमुँ।
क्हेमैंलाइ छ्ह पिंबै परमेश्वरए ताँ भोंन्ले क्हाथेंन्। छले क्हाथेंस्याँ येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर ङइ क्हेमैंए ल्हागिर लबै दुःख छलेन् खेरो आह्याना बिसि ङए सैं तोंब्मुँ।
छतमा ङए सैंइ ङलाइ सुखन् आपिं। धै “दुष्टइ क्हेमैंलाइ बिश्वासउँइँले स्योवासि ङिइ लबै दुःख खेरो ह्याम् उ?” बिब् ङ्हिंसि क्हेमैंए बिश्वास कति थेब् मुँन बिसि क्होबर ङइ तिमोथी कुल्मिंब् ग।
क्हेमैंइ स्वर्गर्बै इनाम योंबै ल्हागिर के लरिइमुँ। छतसि च इनाम आम्हरिगे, बरु ताँन् इनाम योंरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।