1 ओ बुद्धि आरेबै गलातीमैं! खाबइ क्हेमैंलाइ म्होंनि झोंइ? येशू ख्रीष्ट क्रूसर च्योवाबै ताँ क्हेमैंने ङिइ छेनाले बिल।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
“दिलेया खाबइ ङए ताँ थेसेया आङिं, च म्हि बालुवाए फिर धिं लबै बुद्धि आरेबै म्हि धों तब् ग।
च लिउँइँ येशूजी चमैंने बिइ, “ओ, ताँ आक्होबै आम्हादुमैं! क्हेमैंए सैं खैले छले आक्होब् तयाल? अगमबक्तामैंइ बिबै ताँमैं तिफुँइ आक्वें वा!
पबित्र प्ल्हजी एशिया ह्युलरि प्रभुए ताँ बिल् आपिंबइले चमैं फ्रिगिया नेरो गलातिया ह्युल ततै ह्यामा
झाइले परमेश्वरए ताँ खन्तोंदोंन् फेनेइ, धै चेलामैं यरूशलेम तिगोंन् प्लिंइ। छतमा ख्रो पिंबै ल्हें खेगिमैंइ येशूए फिर बिश्वास लइ।
दिलेया सैं तोंबै ताँ थेनाबिलेया ल्हें म्हिइ वास्था आल। छतसि “ओ प्रभु, ङिइ बिबै ताँ खाबै क्वेंइमुँ?” बिसि यशैया अगमबक्ताइ ओंसोंन् बिइमुँ।
दिलेया प्होंगि कैगि लब्मैं, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आङिंब्मैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंए फिर बिस्याँ परमेश्वर ह्रिस खसि सजैं पिंब्मुँ।
ओंसों क्हेमैं पापए केब्छैं मुँल, दिलेया तोगो क्हेमैंए सैं न्होंउँइँले परमेश्वरजी बिबै ताँ ङिंब्मैं तइमुँ। छतसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद तरिगे।
छले चु क्हें चमा, चु प्हेलाउँइँले थुँमा प्रभु आयुन् समा क्हेमैंइ प्रभु सिबै बारेर आगुलाइ उँइँमिंब्रें लब्मुँ।
तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने मुँमा येशू ख्रीष्टलाइ क्रूसर च्योवाबै ताँ मत्त्रे लम् बिब ङए सैंर मुँल।
परमेश्वरए ज्ञानए बिरोध लसि आतबै ताँ पोंब्मैं नेरो थेब् प्हैंसि पोंबै म्हिमैंए बिचारमैं ङिइ नास लवाम्, धै छाबै म्हिमैंलाइ ख्रीष्टजी बिबै ताँ म्हाँदिलन् त्हुब लवाम्।
क्हेमैंइ छलकपट आलल्ले ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै सैं लइ, दिलेया स्योंम्बै हब्बालाइ प्हुरिइ खैले स्योर तेसि लुइ, छलेन क्हेमैंए सैं या न्होंवाम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
ङ नेरो ङने मुँबै ताँन् अलि-अङाँमैंउँइँले क्हेमैं गलातिया ह्युलर्बै बिश्वासीमैं ताँनलाइ जय मसीह मुँ।
ङ क्हेमैं म्रोंसि ङ अचम्म म्हाँदिइमुँ। येशू ख्रीष्टए दयाम्हाँयाउँइँले क्हेमैंलाइ त्हाँबै परमेश्वरलाइ च्हौ युनन् पिसि क्हेमैं अर्कोन् “सैं तोंबै ताँए” लिलि प्ररिइमुँ।
सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले चमैं आप्रब् म्रोंसि ताँन् म्हिमैंए उँइँर ङइ पत्रुसने बिइ, “क्हि यहूदी तसेया यहूदीमैंए छ्यार आप्रल्ले अरू ह्रेंमैं धोंले प्रइमुँ। छतसि अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंने यहूदीमैंए छ्यार प्रल् त्हुम् बिसि क्हिइ खैले कर ल्हैदिम्?”
क्हेमैं तले छले बुद्धि आरेब्मैं धों तल? क्हेमैंइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले छ्ह थोबै सुरु लसि धबै ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ छान् लप्रसि छ्ह थोल् म्हैम्मा?
दिलेया तोगो क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेइमुँ - बिलन् त्हुमा: परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ ङो सेइमुँ। परमेश्वर ङो सेसेया क्हेमैं तले ओंसोंन् म्हाँदिबै केर आफेबै सैमैंन् म्हाँदिसि धबै चु ह्युलर्बै छ्यामैंए न्होंर तदा ङ्हाँमुँ?
ओ अलि-अङाँमैं, “यहूदीमैंइ धोंलेन् क्हेमैंज्यै ज्युर चिनु लल् त्हुम्” बिसि तोगो समा ङइ बिप्रस्याँ ङए फिर च्हौ थेबै दुःख तले खइदि? छ बिस्याँम् “ख्रीष्ट क्रूसर च्योसि ङ्योए ल्हागिर सिब् ग” बिबै ताँर बिरोध आखमल।
ङ परमेश्वरए म्हिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा च्योंब मुँनबिलेया ख्रीष्टने घ्रिन् तसि खोंयोंइ आखाँबै सै न्होरए बारेर अरू ह्रेंमैंने बिप्रबै मौका ङलाइ पिंइ।
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
छतसि खैले छ्ह थोरिइमुँ सैंर मैंन्, आह्र-आसेबै म्हि धोंब आतद्, बुद्धि मुँबै म्हि धोंलेन् छ्ह थोद्।
परमेश्वर ङो सेल् आङिंब्मैं नेरो ङ्योए प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्वेंब्मैं ताँनलाइ खीजी दण्ड पिंब्मुँ।
च म्हि फाक्कर्न ह्रब सेब प्हैंम्, चइ तोइ आह्र, तोइ आसे। छाबै म्हिमैंइ स्योलिबै ताँ घ्रि लाछेंसि प्होंगि मिम्, छाबै ताँमैंउँइँलेन् ह्रिस लब, प्होंगि मिब, आब्रु वाब नेरो आछ्याँबै सैं मैंल् लम्।
बिश्वासउँइँलेन् अब्राहामइ परमेश्वरजी बिब ङिंइ, धै ह्याद् बिबै क्ल्ह्योउँइँ ह्याइ। लिउँइँ च क्ल्ह्योए क्ल्हे चलाइन तल् पिंबै सैं परमेश्वरल् मुँल। दिलेया ह्रोंस खनइ ह्यारिइमुँ बिब ह्रोंसलाइन था आरेल।
खी ताँन् जाँचउँइँले पास तल् खाँसि खीए ताँ म्हाँदिब्मैं ताँनए ल्हागिर खी खोंयोंइ आखाँबै छ्हए मुल तइमुँ।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर म्हाँदिसि ह्रोंसलाइ चोखो लबइले, ह्रोंसए आघें अलिलाइ आफेलनाले म्हाँया लद्, धै घ्रिइ घ्रिलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्,
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हे तखइमुँ। निसाफ लमा ताँन् भन्दा ओंसों खीजी ह्रोंसए म्हिमैंउँइँलेन् तों लम्। छले खीजी ङ्योउँइँलेन् निसाफ तों लम् बिस्याँ, खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्वेंब्मैंलाइ झन खैबै निसाफ ललै?
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।
च च्हमिरिने ल्हैदिबै ताँन् ह्रेंर्बै म्हिमैं प्हाइ धोंले म्हेरइमुँ। पृथ्बीर्बै म्रुँमैं या च च्हमिरिने ल्हैदिइमुँ। च फ्यालुस्योइ तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लप्रइमुँ, धै छों लब्मैं चने क्ह्रिसि प्लइमुँ।”
दिलेया क्हेमैंए बिरोधर चु ताँ ङइ बिल् त्हुइमुँ: क्हिइ ईजेबेल बिबै च्हमिरिलाइ क्हेमैंने बालुन् टिल् पिंइमुँ। चइ ह्रोंसलाइन अगमबक्ता ग बिसि बिइमुँ, दिलेया चइ ङए के लब्मैंलाइ वाँसि ब्यभिचार लले या, कुर चडेबै सै चले या तोइ आत बिसि लोमिंम्।