18 तलेबिस्याँ ह्रोंसइ म्हाँदिब् पिवाबै ठिम धबै ङइ म्हाँदिस्याँ ङइ ह्रोंसलाइन ङ आछ्याँबै के लबै म्हि ग बिबै प्रमण पिंम्।
क्हिइ तो मुँले चबै सै चमा ह्रोंसए अलिलाइ सैं नल् लइबिस्याँ क्हिइ चलाइ म्हाँया आल। येशू ख्रीष्टजी ह्रोंसए ज्यु पिंसि च अलिलाइ जोगेमिंइ। छतसि च अलि क्हिइ चबै सैइ नास आतरिगे।
परमेश्वरए ठिम म्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु लब फायदन् तम्। दिलेया चिनु ललेया क्हिइ परमेश्वरए ठिम छेनाले आम्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु आलबै अरू ह्रेंर्बै म्हि धोंन् क्हि तम्।
ङ्योइ लबै आछ्याँबै केमैंउँइँलेन् परमेश्वरजी लबै छ्याँबै केमैं म्हिमैंइ म्रोंम् बिस्याँ ङ्योइ तो बिब् दि? “खीए ह्रिस ङ्योए फिर उँइँमा परमेश्वरजी लल् आतबै के लइ!” बिब् वा? आङिं! (दिलेया म्हिमैंइ छलेन मैंल् खाँम्।)
छतसि ङइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरए दयाम्हाँयाए फिर भर लम्, तलेबिस्याँ ठिम म्हाँदिसि म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिल् खाँम् बिस्याँ ख्रीष्ट फाक्कर्न सिइ!”
ओ अलि-अङाँमैं, “यहूदीमैंइ धोंलेन् क्हेमैंज्यै ज्युर चिनु लल् त्हुम्” बिसि तोगो समा ङइ बिप्रस्याँ ङए फिर च्हौ थेबै दुःख तले खइदि? छ बिस्याँम् “ख्रीष्ट क्रूसर च्योसि ङ्योए ल्हागिर सिब् ग” बिबै ताँर बिरोध आखमल।