9 ङिइ ओंसोंन् बिब् धोंले तोगो या धबै बिमुँ, क्हेमैंइ बिश्वास लबै सैं तोंबै ताँ भन्दा स्योबै ताँ खाबज्यै क्हेमैंने बिम् बिस्याँ च म्हिइ परमेश्वरउँइँले सराप योंरिगे।
खीए बचनर तोइ आथौदिद्, आस्याँ खीजी क्हिलाइ हौदिब्मुँ धै स्योर्गों बिब्मुँ।
पावल एन्टिओखियार दे त्हिंइ टिसि च क्ल्ह्योउँइँले त्होंसि गलातिया नेरो फ्रिगिया जरेर्बै ताँन् चेलामैं सैं भोंसि लमिंदै ल्हें क्ल्ह्योजरै या ह्याइ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, भाँडिदिब्मैं नेरो क्हेमैंलाइ लोमिंबै परमेश्वरए ताँए बिरोधर पोंसि आक्ह्रिल् लब्मैंउँइँले न्ह क्रों मि क्रोंले स्योले टिद्।
ङए ह्रेंर्बै अलि अङाँमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर परमेश्वरजी ङलाइ सराप पिंसि ङन् ख्रीष्टउँइँले फ्रेवाल् त्हुलेया ङ सैं तोंमल।
दिलेया क्हेमैं कोरिन्थथेंमैं ङाँर ङ आह्याल। ङइ लबै चाँजोउँइँले ङ भर पर्दिल् आखाँबै म्हि धों क्हेमैंइ मैंल् वा? चु चाँजो ङए खुशिइ लब् धों ङ्हाँल् वा? तो ङइ सुँइ घ्रिइन खोंयों “खमुँ” खोंयों “आख” बिम् बिसि क्हेमैं मैंल् वा?
ओ अलि-अङाँमैं, आखिरि बिलन् त्हुबै ताँ चु मुँ: प्रभुने घ्रिन् तसि खोंयोंन् बिलै सैं तोंन्। क्हेमैंने ओंसोंन् बिल् खाँबै ताँमैं धबै प्ह्रिबर ङ छोरों आङ्हाँ, तलेबिस्याँ चु ताँमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै घ्याँर प्रबउँइँले जोगेमिंमुँ।
छतसि प्रभुर खोंयोंन् बिलै सैं तोंन्। ङ धबै बिमुँ, सैं तोंन्।