23 चमैंइ ङए बारेर छाबै बयन मत्त्रे थेल: “चइ ओंसों म्हिमैंइ बिश्वास आलरिगे बिसि ङिलाइ ह्रुगुदिल, तिंजोरोम् बिश्वास लद् बिसि च ह्रोंसइन बिप्रइमुँ।”
छाब् म्रोंसि को-कोइ स्युरदै प्रबै यहूदी फा फुइ लब्मैंइ मोंइ स्याब्मैंने प्रभु येशूए मिं तेदै बिइ, “पावलइ बिप्रबै येशूए मिंउँइँले त्होंह्याद् बिसि ङ क्हिने बिम्।”
झाइले परमेश्वरए ताँ खन्तोंदोंन् फेनेइ, धै चेलामैं यरूशलेम तिगोंन् प्लिंइ। छतमा ख्रो पिंबै ल्हें खेगिमैंइ येशूए फिर बिश्वास लइ।
दिलेया हननियाइ बिइ, “प्रभु, चु म्हिइ यरूशलेमर क्हिए म्हिमैं फिर बेल्ले दुःख पिंइँमुँ बिबै ताँ ङइ ल्हें म्हिउँइँले थेइमुँ।
झाइले चर टिबै तोंदोंन् चइ येशू परमेश्वरए च्ह ग बिसि म्हि च्हों धिंजरे येशूए ताँमैं बिबर होंइ।
चए ताँ थेब्मैं ताँनइ प्लेटोयासि बिइ, “यरूशलेमरि येशूए मिं किंब्मैंलाइ दुःख पिंसि सैल् म्हैबै म्हि चुन् आङिं वा? छलेन चु दमस्कसरै या चमैंलाइ फैसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं ङाँर बोयाबै सैं लसि च खब आङिं वा?”
शाऊल यरूशलेमर खबै लिउँइँ चइ चेलामैंने क्ह्रिल् म्हैइ। दिलेया चमैंइ च येशूए चेला ग बिब आक्वेंसि ताँन् चने ङ्हिंइ।
छतसि मौका योंन् समा ङ्योइ ताँन् म्हिमैंलाइ ल्होबै केमैं लरिले, खासगरि बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ ल्होले।