21 दिलेया याहवेहजी बिबै ताँने आङ्हिंब्मैंइ ह्रों-ह्रोंसए केब्छैंमैं नेरो खेदोमैं बैरुन् टिल् पिंइ।
च्हौ थेबै दुःख तलेया तो तल् तरिगे बिसि फारो ह्रोंसए दरबारर एह्याइ।
धै फारोए के लब्मैं न्होंरि याहवेहजी बिबै ताँने ङ्हिंब्मैंइ ह्रों-ह्रोंसए केब्छैंमैं नेरो खेदोमैं धिं न्होंर झोंइ।
झाइले याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हिए यो मुउँइँ स्योंन्, धै मिश्र तिगोंन् तिस्यु युसि मिश्रर्बै म्हि, खेदो, म्रोंर म्लोबै ताँन् सैमैं तिस्युइ ह्रारिगे।”
बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रोंसए फिर दुःख खब ओंसोंन् म्रोंसि लोबै क्ल्ह्यो म्हैम्, दिलेया आमादु म्हि छाइन ह्याम् धै दुःख योंबर फेम्।
छाब् म्रोंसि ङए सैंर ताँ घ्रि खइ, च ताँमैंउँइँले ङइ चु ताँमैं क्होइ: