10 फारोइ “प्हन्हाँग” बिइ। मोशाइ बिइ, “क्हिइ बिब् धोंलेन् तब्मुँ, धै ङिए याहवेह परमेश्वर धोंब अरू खाबै आरे बिसि क्हिइ सेब्मुँ।
चमैं खोंयोंन् बिलै फापिल् त्हुरिगे, चमैं ङ्हिंरिगे, धै चमैं आब्रु ह्याल्ले सियारिगे।
ओ प्रभु, क्हि धों तब अरू देवतामैं खाबै आरे, क्हिजी लब् धों तबै केमैं अरू खाबज्यै या लल् आखाँ।
याहवेहजी ठिक निसाफ लम् बिब ताँनइ सेइमुँ, दुष्टमैं बिस्याँ खेंमैंइ लबै केर खेंमैंन् फसेइमुँ। च्याँ तसि तिस्याँदे मैंन्
“ओ याहवेह, देवतामैं न्होंर क्हि धों तब खाब् मुँ? बेल्ले पबित्र, बेल्ले मान लल् त्हुब, औदिबै के लबर क्हि धों तब खाब् मुँ?
मोशाइ फारोने बिइ, “प्हद्गोमैं क्हि नेरो क्हिए धिंउँइँले म्हह्यारिगे, नील स्योंर मत्त्रे तरिगे बिसि ङइ क्हि नेरो क्हिए के लब्मैं नेरो क्हिए म्हिमैंए ल्हागिर याहवेहने खोंयों बिन्ति लमिंल् त्हुम बिसि बिद्।”
‘ह्याल् आपिंस्याँ चु लार ङइ क्हिए फिर, के लब्मैंए फिर नेरो म्हिमैंए फिर बेल्ले थेबै दुःखमैं कुलब्मुँ। छले पृथ्बीर ङ धोंबै परमेश्वर खाबै आरे बिसि क्हिइ सेब्मुँ।
मोशाइ म्रुँने बिइ, “ङ सहरउँइँ त्होंह्याबै तोंदोंन् ङइ याहवेह ङाँइ ह्रोंसए यो स्योंब्मुँ, झाइले मु ङ्हेब नेरो तिस्यु युब टियाब्मुँ। छले पृथ्बी याहवेहलन् ग बिसि क्हिइ सेब्मुँ।
प्हन्हाँ छ लमुँ छु लमुँ बिसि प्हैंसि आपोंन्, तलेबिस्याँ प्हन्हाँ तो तम् बिब क्हिइ आसे।
प्हँना तो तम् क्हेमैंइ आसे। क्हेमैंए छ्ह तो मुँ रो? क्हेमैंम् न्हाँम्स्यो धों तब् ग। च न्हाँम्स्यो तिस्याँदे म्रोंबै तोंदोंन् म्हयाम्।