23 च्हौ थेबै दुःख तलेया तो तल् तरिगे बिसि फारो ह्रोंसए दरबारर एह्याइ।
धुदिबै केर भर आतद् धै ह्योबै सैर थेब् आप्हैंन्; क्हिए सै न्होर ल्हें तलेया चए फिर भर आथेंन्।
दिलेया मिश्रर्बै जादु लब्मैंज्यै या ह्रोंसए न्होंर्बै सिपउँइँले छान् लइ। याहवेहजी बिब् धोंलेन् फारोए सैं सारो तसि चमैंए ताँ आथे।
नील स्योंर्बै क्यु थुँल् आखाँबइले ताँन् मिश्रीमैंइ नील स्योंए रेजरे थुँबै क्युए ल्हागिर ताबर होंइ।
धै फारोए के लब्मैं न्होंरि याहवेहजी बिबै ताँने ङ्हिंब्मैंइ ह्रों-ह्रोंसए केब्छैंमैं नेरो खेदोमैं धिं न्होंर झोंइ।
दिलेया याहवेहजी बिबै ताँने आङ्हिंब्मैंइ ह्रों-ह्रोंसए केब्छैंमैं नेरो खेदोमैं बैरुन् टिल् पिंइ।
बुद्धि मुँब्मैंइ बिबै अहानमैं छेनाले थेद्, ङइ लोमिंबै ताँमैं क्हिए सैंर थेंन्,
छाब् म्रोंसि ङए सैंर ताँ घ्रि खइ, च ताँमैंउँइँले ङइ चु ताँमैं क्होइ:
याहवेहलाइ म्हाँदिरिबै म्हिए फिर आशिक युम्, दिलेया खीजी बिब् आङिंबै म्हि नास तयाम्।
कतिन् हौदिसेया पोथाँइ आनबै म्हि थाइ आसेल्ले नास तयाम्।