31 याहवेहजी बिब् धोंलेन् मोशा, हारून नेरो हारूनए च्हमैंइ च बाटार्बै क्युइ यो प्हलेमैं ख्रुइ,
ओ याहवेह, ङए योइ छ्याब् खबै केमैं तोइ आलइमुँ; छतसि क्हिए मिंर ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर क्हिए मिं क्वेदै ङ प्रम्।
पबित्र तम्बु नेरो ख्रो पिंबै क्ल्ह्योए म्हाँजोर चइ बाटा थेंसि क्यु झोंइ।
पबित्र तम्बु न्होंर अथवा ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर ह्यामा चमैंइ यो प्हले ख्रुब्रें लमल।
येशूजी चने बिइ, “ख्रुल् खाँबै म्हिला प्हले मत्त्रे ख्रुल् त्हुम्, चए अरू ज्यु ताँन् चोखो मुँ। क्हेमैं चोखो मुँ, दिलेया ताँनन् आङिं।”
दिलेया येशू धोंले ङ्यो परमेश्वरए चारबै ह्वेर प्रइबिस्याँ ङ्योए सैं क्ह्रिसि ङ्योइ घ्रिइ-घ्रिने म्हाँया लमुँ, धै परमेश्वरए च्ह येशूए कोजी ङ्योए पाप ताँन् ख्रुमिंम्।
दिलेया खीजी फैबै बाछाइ बिब् धोंले परमेश्वरजी लम् धै ठिक निसाफ लम्। छतसि “ङिइ पाप केमैं लइमुँ” बिसि ङ्योइ खी ङाँइ सैं एइबिस्याँ खीजी ङ्योए पापमैं क्षमा लमिंसि ताँन् पापउँइँले ख्रुमिंम्।