15 क्हिइ चने बालु ताँ लसि चइ बिल् त्हुबै ताँ चने बिद्। क्हेमैं ङ्हिंने बालु ङ तब्मुँ धै क्हेमैंइ तो लल् त्हुम् च ङ लोमिंस्यो।
याहवेहलाइ मान लब्मैंइ खेंमैं खैले प्रल् त्हुम् बिबै ताँ खीउँइँलेन् लोल् योंब्मुँ।
ओ याहवेह, ङलाइ पोंल् ह्रब् लमिंन्, धै ङइ क्हिए मिंन् थेब् लब्मुँ।
छबिमा परमेश्वरजी धबै बिइ, “ङ क्हिने बालु तब्मुँ। ङइ क्हिलाइ कुलब् ग बिबै चिनु चु तब्मुँ: क्हिइ च म्हिमैं मिश्रउँइँले तेइ पखमा क्हेमैंइ चु कोंर ङए सेवा लब्मुँ।”
छतसि ह्याद्! क्हि पोंबर ङइ ल्होमिंब्मुँ, क्हिइ तो तो पोंल् त्हुम् चै या ङइ लोमिंब्मुँ।”
झाइले याहवेहजी मोशालाइ मिश्रर ह्याद् बिसि तोन्दोंरि बिल त्हुबै ताँमैं नेरो लल् त्हुबै औदिबै केमैंए बारेर मोशाइ हारूनने बिइ।
झाइले परमेश्वरजी मोशाने बिबै ताँन् ताँमैं हारूनइ चमैंने बिइ। धै मोशाइ इस्राएलीमैंए उँइँर औदिबै केमैं लसि उँइँइ।
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
तलेबिस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ छाबै ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंल् पिंब्मुँ, च ताँ पोंमा चमैंइ क्हेमैंए ताँए ज्वाफ पिंल् खाँरिब् आरे, क्हेमैंए ताँ थोल् खाँरिब् आरे।
तलेबिस्याँ प्रभुजी ङने लोमिंबै ताँमैंन् क्हेमैंलाज्यै या ङइ लोमिंइमुँ। खीलाइ क्हाबै म्हुँइँसर खीजी क्हें छेइ,
ओ अलि-अङाँमैं, ङइ क्हेमैंने बिमिंबै सैं तोंबै ताँए बारेर ङ क्हेमैंने धबै बिदा ङ्हाँइमुँ। चु सैं तोंबै ताँ क्हेमैंइ थेइ, धै भोंन्ले बिश्वास लरिइमुँ।