14 छबिमा याहवेह मोशाए फिर ह्रिस खसि बिइ, “लेबी कुलर्बै हारून क्हिए आघें आरे वा? ङइ सेइमुँ च छेनाले पोंल् खाँम्। च क्हिलाइ त्होबर खसिन्मुँ, क्हिलाइ म्रोंसि च सैं तोंब्मुँ।
च लिउँइँ याहवेहजी ह्रोंसए के लबै म्हि मोशा नेरो खीजी त्हाँबै हारून कुल्मिंइ।
दिलेया मोशाइ बिइ, “ओ प्रभु, ङ यो छ्युँ लमुँ, अरू म्हिलाइन चु केर कुल्मिंन्।”
दिलेया चु प्हरे क्हिइन बोयाद्। चु प्हरेउँइँले क्हिइ औदिबै केमैं लब्मुँ।”
याहवेहजी हारूनने “मोशाने त्होबर क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर ह्याद्,” बिइ। छबिमा च परमेश्वरए कोंर मोशाने त्होबर ह्याइ, धै मोशाने त्होसि म्वें लइ।
चु चैदिबै ताँमैं बाहेक अरू ति क्हेमैंलाइ नोल् पिंब आत बिसि पबित्र प्ल्ह नेरो ङिइ छ्याँब ङ्हाँइ:
दिलेया चर ङए अलि तीतसलाइ त्होल् आयोंमा ङए सैं आतों। छतसि तीतसने घ्याँर त्होम् उ ङ्हाँसि चर्बै म्हिमैंने बिदा तसि ङ माकेडोनिया ह्युलउँइँ ह्याइ।
(चमैंइ खाबज्यै येशू ख्रीष्टए ताँला तोइ वास्ता आल, ह्रोंसए फायदा मत्त्रे म्हैम्।)