12 छतसि ह्याद्! क्हि पोंबर ङइ ल्होमिंब्मुँ, क्हिइ तो तो पोंल् त्हुम् चै या ङइ लोमिंब्मुँ।”
च लिउँइँ याहवेहजी ह्रोंसए के लबै म्हि मोशा नेरो खीजी त्हाँबै हारून कुल्मिंइ।
क्हिए सैंर मैंब पूरा लबै ल्हागिर ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ क्हि ङए परमेश्वर ग! क्हिए खों बेल्ले छ्याँब मुँ, छतसि ङलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंनु!
क्हेमैं बुद्धि आरेबै घोडा नेरो खच्चर धों आतद्! चमैंलाइ तार झोंबै ल्हागिर लगाम नेरो पैए प्हरे चैदिम्, आस्याँ क्हिइ चमैंलाइ तार झोंल् आखाँ।”
छबिमा परमेश्वरजी धबै बिइ, “ङ क्हिने बालु तब्मुँ। ङइ क्हिलाइ कुलब् ग बिबै चिनु चु तब्मुँ: क्हिइ च म्हिमैं मिश्रउँइँले तेइ पखमा क्हेमैंइ चु कोंर ङए सेवा लब्मुँ।”
दिलेया मोशाइ बिइ, “ओ प्रभु, ङ यो छ्युँ लमुँ, अरू म्हिलाइन चु केर कुल्मिंन्।”
क्हिइ चने बालु ताँ लसि चइ बिल् त्हुबै ताँ चने बिद्। क्हेमैं ङ्हिंने बालु ङ तब्मुँ धै क्हेमैंइ तो लल् त्हुम् च ङ लोमिंस्यो।
क्हिए ल्हागिर च क्हिए सुँ धों तसि म्हिमैंने पोंमिंब्मुँ, धै क्हि चए ल्हागिर परमेश्वर धोंन् तसि तो बिल् त्हुम् बिब्मुँ।
म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्हासि बोयामा ‘तो बिब् ड्हे,’ बिसि क्हेमैं न्हुँ आलद्। तलेबिस्याँ च त्हेर्न परमेश्वरजी क्हेमैंने ‘पोंन्’ बिबै ताँ पोंन्। क्हेमैंइ पोंब आङिं, परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी पोंब् ग।
तिगें क्ल्ह्यो घ्रिर येशू प्राथना लरिल। खीजी प्राथना लल् खाँबै लिउँइँ खीए चेला घ्रिइ खीने बिइ, “ओ प्रभु, क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा पिंबै यूहन्नाइ ह्रोंसए चेलामैं प्राथना लब् लोमिंब् धोंले ङिलाज्यै या लोमिंन्।”
आबाजी ङए मिंर क्हेमैंलाइ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह कुलमिंब्मुँ। खीजी क्हेमैंलाइ तोन्दोंरि ताँमैं लोमिंब्मुँ। धै ङइ क्हेमैंने ओंसोंन् बिबै ताँन् ताँमैं क्हेमैंलाइ चिमिंब्मुँ।
सैं तोंबै ताँ बिप्रबै लमा ङ झेलर तनाबिलेया ङ ख्रीष्टए ताँ बिमिंबै स्यार्बो ग। छतसि ङ पोंबर होंमा परमेश्वरजी ङए सैंर खीए ताँमैं झोंमिंरिगे, धै सैं तोंबै ताँए बारेर था आसेबै चाँजो ङइ छेनाले था पिंल् खाँरिगे,