3 दिलेया क्हेमैं आच्योब्मैं ग, धै ङ क्हेमैंने ह्यास्याँ ङइ क्हेमैंलाइ सैवालै। छतसि ङ क्हेमैंने बालु ह्यारिब् आरे।”
ह्रोंसए खेबाज्युमैंइ लब् धोंले सैं सारो नेरो बिब् आङिंबै पुस्तामैं चमैं आतरिगे। चमैंए खेबाज्युमैंइ परमेश्वरए फिर भर आम्हाँदिमल, चमैंइ खीए फिर बिश्वास आलमल।
याहवेहजी क्हेमैंने कनानी, हित्ती, एमोरी, हिव्वी नेरो यबूसीमैंए ह्युल अथवा ङ्हे नेरो क्वे खुदु बगेबै ह्युलर पखब्मुँ, च ह्युल खीजी क्हेमैंए खेमैंने पिंम् बिसि ओंसों बाछा फैल, छतसि चु म्हैंनर चु चाड म्हाँदिद्।
क्हेमैंइ चए ताँ छेनाले थेद्, तलेबिस्याँ चलाइ ङइ कुलब् ग। छतसि चए बिरोध आलद्, आस्याँ चइ क्हेमैंए पापमैं क्षमा लरिब् आरे।
ङइ क्हेमैंलाइ मिश्रर्बै दुःखउँइँले तेसि छ्याँब नेरो थेबै ह्युलर अथवा ङ्हे नेरो खुदु ल्हेंयाबै ह्युलर पखबर ङइ बाछा लइमुँ। च ह्युलर कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्जी, हिव्वी नेरो यबूसीमैं टिब्मुँ।’
छतसि चमैं मिश्रीमैंए योउँइँले फ्रेसि च ह्युलउँइँले छ्याँब नेरो थेबै ह्युलर, अथवा ङ्हे नेरो खुदु ल्हें योंबै ह्युलर पखबर ङ तयुइमुँ। च ह्युलर कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्जी, हिव्वी नेरो यबूसीमैं टिब्मुँ।
छबिमा याहवेहजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ नास लवाब्मुँ बिलेया खीजी सैं एसि चमैंलाइ जोगेमिंइ।
तलेबिस्याँ “‘क्हेमैं आच्योमैं ग। ङ तिस्याँदे क्हेमैंने ह्यास्याँ ङइ क्हेमैंलाइ सैवालै। छतसि तोगो क्हेमैंइ ह्रोंसए घानामैं प्लिद्, धै क्हेमैंलाइ तो लल् त्हुमुँ ङ बिचार लस्यो,’ बिसि इस्राएलीमैंने बिद् बिसि याहवेहजी मोशाने बिल।”
धै मोशाइ बिइ, “ओ याहवेह, क्हिए म्हाँया ङने मुँ बिस्याँ ङ यो छ्युँ लमुँ, क्हिन् ङिने बालु प्रमिंन्। चु म्हिमैं आच्योब्मैं मुँलेया ङिए दुष्ट केमैं नेरो पापए क्षमा लमिंसि ङिलाइ क्हिए म्हिमैं लमिंन्।”
छले परमेश्वरजी चमैं ताँन खेंमैंए आछ्याँबै के लबै घ्याँ पिसि एखब् म्रोंइ, खीए खोंर ल्हयो खइ। छतसि खीजी सहर नास लम् बिब् धोंले सहर नास आल।
योनाइ तिगें दे दिन छ्युल्ले प्रसि च सहर न्होंर होंसि ताँ बिबर होंइ, “तारेबै प्लिच्यु त्हिं न्होंर निनवे सहर नास तब्मुँ!”
“ओ, आच्योबै म्हिमैं, सारो सैं प्ह्याब्मैं नेरो न्ह आथेब्मैं! क्हेमैंइ खोंयोंन् बिलै पबित्र प्ल्हए बिरोध लइमुँ। क्हेमैंए खेमैंइ लब् धोंले क्हेमैंज्यै या छान् लइमुँ।