22 हारूनइ बिइ, “ओ चिब, क्हि ङने ह्रिस आखमिंन्। चु म्हिमैं खैतब् मुँ बिसि क्हिइ सेइमुँ। चुमैं खोंयोंन् बिलै आछ्याँबै के लदा ङ्हाँइमुँ।
दिलेया यहूदा योसेफए उँइँर ह्यासि बिइ, “ओ ङए प्रभु, ङ यो छ्युँ लमुँ क्हिए केब्छैंइ ताँ घ्रि बिल् पिंन्। क्हि म्रुँ धों तबै थेबै म्हि ग दिलेया क्हिए केब्छैंने बालु ह्रिस आखमिंन्।
क्ल्ह्योर रोरिमै या चइ आछ्याँबै चाँजोमैंन् लरिम्; छतसि च आछ्याँबै घ्याँर्न प्रम्; छले चइ आछ्याँबै केमैंन् लप्रम्।
चमैंइ मोशाने बिइ, “मिश्रर छगोंमैं आरेल् वा? क्हिइ चु क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर ङि सिबर पखल् वा? ङि मिश्रउँइँले पखसि खैइ तब् ङे?
छतसि म्हिमैंइ “ङि तो थुँब?” बिसि मोशाने गनगन लबर होंइ।
दिलेया चमैं न्होंरि को-कोइइ मोशाए ताँ सैंर आथे, छतमा चमैंइ ह्रोंसइ चसि ङैब प्हँन्हाँग्धों समा थेंमा चर प्हुँलुँ तसि थाँ नाँबर होंइ। छाब् म्रोंसि मोशा चमैंने ह्रिस खइ।
झाइले याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हेमैंइ खोंयों समा ङइ बिबै ताँमैं आङिं?
मोशा कोंउँइँले युब क्हैन् लब म्रोंसि इस्राएलीमैं हारून ङाँर खागु तसि “ङिलाइ मिश्र ह्युलउँइँले तेइ पखबै मोशालाइ तो तइ ङिइ आसे। छतसि रेद्, ङिए ओंसों-ओंसों घ्याँ तेंबर देवता घ्रि बनेमिंन्,” बिबर होंइ।
च लिउँइँ मोशाइ हारूनने बिइ, “चु म्हिमैंइ क्हिलाइ तो लइ? क्हिइ चुमैंलाइ तले च्हौ थेबै पाप के लबर ल्हैदिब?”
तलेबिस्याँ दुष्ट म्हिमैं आछ्याँबै केमैं आलन् समा रोल् आखाँ; धै आगुए न्होह्रों आलन् समा न्हरु आख।