7 च लिउँइँ मोशाइ याहवेहजी ल्हैदिबै ताँ प्ह्रिबै कितब किंसि म्हिमैंए उँइँर थेबै कैले खेमिंमा “याहवेहजी ल्हैदिबै ताँन् ताँमैं ङिं लब्मुँ,” बिसि चमैंइ बिइ।
“ख्रो पिंसि ङने बाछा फैब नेरो ङलाइ क्वेंबै म्हिमैं ङ ङाँर पखो।”
दिलेया च लिउँइँ चमैंइ सुँइ मत्त्रे खीलाइ थेब लइ; धै ह्रोंसए लेइ खीने स्योर ताँ पोंइ।
छतमा ताँन् म्हिमैंइ तिख्खेर “याहवेहजी बिबै ताँन् ताँमैं ङिइ लब्मुँ,” बिइ। छबिमा म्हिमैंइ बिबै ताँमै मोशाइ याहवेहने बिमिंइ।
झाइले म्हिमैंइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितब खेबै लिउँइँ च्हों धिंर्बै चिब्मैंइ, “ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंने म्हिमैंए ल्हागिरि अर्तिए ताँमैं तोइ मुँस्याँ बिमिंन्,” बिसि पावल नेरो चए थुमैं ङाँर सँउँसर पिमिंइ।
क्हेमैंइ चु प्ह्रिछ्या खेल् खाँबै लिउँइँ लाउडिकिया नाँसर्बै बिश्वासीमैंने या खैलसे खेल् पिंन्। झाइले ङइ लाउडिकियालाइ पिमिंबै प्ह्रिछ्या क्हेमैंज्यै या खेद्।
प्रभु येशूजी पिंबै हगउँइँले ङ क्हेमैंने अर्थि पिंम्: चु प्ह्रिछ्या खेसि ताँन् अलि-अङाँमैंलाइ खैलसे या थेल् पिंन्।