10 इस्राएलए परमेश्वरलाइ म्रोंइ। खीए प्हले न्होंर निरइ स्युबै मु धोंबै छ्याँबै युँमा प्लना मुँल।
“परमेश्वर ङए ओंसोंन् म्रोंसेया ङ सोइ,” बिसि याकूबइ च क्ल्ह्योए मिं पनीएल थेंइ।
चए क्रे नबै लमा च खोचें-खोचेंले प्रसि पनीएल ङ्वेल् खाँमा त्हिंयाँ प्योइ।
दिलेया परमेश्वरजी इस्राएलर्बै चिब्मैंए न्होह्रों आल। चमैंइ परमेश्वरलाइ म्रोंइ धै बालुन् चब् थुँब् लइ।
खीजी धबै बिइ, “ङ क्हिए खेमैं माँमैं अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर ग।” छबिमा मोशाइ परमेश्वरलाइ ङ्ह्योब ङ्हिंसि ह्रोंसए लि हुइ।
दिलेया क्हिइ ङए लि म्रोंल् खाँरिब् आरे, तलेबिस्याँ ङए लि ङ्ह्योस्याँ म्हिमैं सोल् आखाँ।
च लिउँइँ ङए यो स्योवामा ङए क्हो क्हिइ म्रोंब्मुँ, लि बिस्याँ म्रोंरिब् आरे।”
कोंर फेनेमा चमैंए उँइँर येशूए रुप फेर्दियासि खीए लि त्हिंयाँ धोंले चारयाइ।
परमेश्वर खाबज्यै खोंयोंइ या आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरने टिबै खीए घ्रि मत्त्रे च्हजी परमेश्वर खैब मुँ बिसि ङ्योने उँइँमिंइँमुँ।
येशूजी चने बिइ, “ओ फिलिप! च्हौ ल्हें त्हिंइ समा ङ क्हेमैंने बालुन् टिइ, अझै क्हिइ ङलाइ ङो आसे वा? ङलाइ म्रोंब्मैंइ आबालाज्यै या म्रोंइँमुँ। छतसि ‘ङिने आबा उँइँमिंन्?’ बिसि क्हिइ खैले बिल् खाँमुँ?
म्हिमैं खाबज्यै या परमेश्वर आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरउँइँले युबै म्हिजी मत्त्रे परमेश्वर आबा म्रोंइँमुँ।
परमेश्वर खोंयोंइ बिलै सोगों मुँ, खी खाबै ह्याल् आखाँबै चारबै ह्वेर टिमुँ, खीलाइ खाबज्यै या खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, म्रोंलैया आखाँ। छाबै परमेश्वरए मिं खोंयोंइ बिलै थेब् तरिगे, खीए ग्याल्स खोंयोंन् बिलै तरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
खाबज्यै या परमेश्वरलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया ङ्योइ घ्रिइ घ्रिने सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लइ बिस्याँ परमेश्वर ङ्योने घ्रिन् तसि टिम्, धै खीए म्हाँया ङ्योए फिर तम् बिसि पक्का तम्।
खीए क्योलो योर मुसारा ङि मुँल। झाइले खीए सुँउँइँले दोहोरोन् धार मुँबै सेलाँ त्होंल। खीए लि त्हिंयाँ आधार्बै त्हिंयाँ धोंले बेल्ले चारब मुँल।
च सहर परमेश्वरए ह्वेइ चारल, च ह्वे सै ल्हें फेबै तोथुमैं बिल्लौर स्फटिक धोंले चारब् मुँल।
खीए लि बिल्लौर नेरो लालमणि धोंले टल्कदिब् मुँल। राजगद्दिए कारग्युले पिंग्या रङर्बै पन्ना धों तबै ह्यार्गों मुँल।