7 “स्योर ताँ तिफुँइ पोंसि छ्याब आल्हैदिद्। छ्याब् आरेबै म्हि नेरो स्योर आतेबै म्हिलाइ सिबै दण्ड आपिंन्, तलेबिस्याँ छ्याब् मुँबै म्हिलाइ ङइ खोंयोंन् बिलै छ्याब् आरे बिल् आखाँ।
झाइले अब्राहाम याहवेह ङाँर ह्यासि बिइ, “दुष्टमैंने बालु ठिक के लब्मैं या क्हिजी सैवाम्मा?
आछ्याँबै घ्याँमैंउँइँले ङलाइ स्यो लसि थेंन्; धै ङए फिर दयाम्हाँया लसि क्हिए ठिमर्बै ताँमैं ङ लोमिंन्!
ठिक के लब्मैंए बिरोधर चमैं जाल रोम्, धै तोइ छ्याब् आरेबै म्हिलाइ सैवाम्।
“म्हि आसैद्।
“ह्रोंसए ङ्हेब्टुमैंए बिरोधर स्योर तेसि छ्याब् आल्हैदिद्।
“स्योर ताँ आपोंन्। दुष्टलाइ जोगेब् बिसि स्योर ताँआपोंन्।
ङइ हजार-हजार पुस्ताए फिर आशिक पिंमुँ, धै दुष्ट केमैं, प्होंगि कैगि लब नेरो पापए क्षमा लमिंम्। दिलेया दोषिलाइ खैले बिलेना सजैं पिंमुँ। आबा-आमाइ लबै पापए दण्ड चमैंए च्ह-च्हमिमैं, क्वें-क्वेंमिमैं पुस्ता सों प्लि समा पिंमुँ।”
दुष्ट म्हिमैं दण्ड आयोंन् समा स्योरल् योंरिब् आरे, दिलेया ठिक के लब्मैं जोगेल् योंब्मुँ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन ग।
छ्याब् मुँबै म्हिलाइ छ्याब् आरेब् बिब धै छ्याब आरेबै म्हिलाइ छ्याब् ल्हैदिब ङ्हिंन-ङ्हिंन म्रोंसि याहवेह छेरम्।
को-कोइ सिपाइमैंज्यै या “ङिइ खै लल् त्हुम्?” बिसि यूहन्नाने ङ्योएइ। यूहन्नाइ चमैंने बिइ, “खाबलाज्यै या अनिया लसि स्योर्गों छ्याब् ल्हैदिसि आलुट्दिद्। क्हेमैंए नों सै कति योंमुँ च्हगर्न सन्दोक तद्।”
म्हिमैंए पाप नेरो आछ्याँबै केमैं परमेश्वरजी स्वर्गउँइँले म्रोंम्। परमेश्वरए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ चमैंए पापइ सेल् आपिं। छतमा खीजी निसाफ लमा ह्रिस उँइँम्।
छतसि तारे पिरु स्योर आतेद्। ङ्यो ताँन् प्रभु येशू ख्रीष्टए ज्युए भागमैं ग। छतसि ह्रोंसए बिश्वासी अलिमैने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंल् त्हुम्।
ताँन् आछ्याँबै केमैंउँइँले स्यो तद्।