4 “क्हेमैंइ ह्रोंसए शत्तुरमैंए म्ये, गदा स्योरसि ह्यारिब म्रोंइ बिस्याँ, च खेदोलाइ क्ल्हे ङाँर समिंन्।
क्हिए शत्तुर फो ख्रेंइमुँ बिस्याँ चब् चल् पिंन्, धै क्यु पिइमुँ बिस्याँ चलाइ क्यु पिंन्।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ह्रोंसए शत्तुरमैं म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ ह्रुगुदिबै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना लसि परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
खाबज्यै क्हेमैंए न्होह्रों लवालेया खि आफोद्, दिलेया बिश्वासीमैंए फिर नेरो अरू म्हिमैंए फिरै या छ्याँबै के लबै सैं मैंन्।