4 ह्योने बालु फोबै सै तोइ आरेस्याँ, चइ ह्योबै के लबइले चइ फोल् त्हुबै दण्ड केब्छैं तसि फोल् त्हु म्।
“खाबइ म्हिमैं क्हासि चुँमुँ अथवा आचुँले थेंमुँ, छाबै म्हिलाज्यै या सैवालन् त्हुम्।
“खाबज्यै या क्ल्या अथवा क्यु ह्योसि सैलेया चुँलेया, चइ क्ल्याए खि क्ल्या ङ्ह नेरो क्युए खि क्यु प्लि पिंल् त्हुम्।
“खाबज्यै ह्रोंसए खेदो रेंबर पिवामा खेदोइ आगुए म्रोंर्बै रा-रोमै चवास्याँ, खेदोए क्ल्हेइ ह्रोंसए म्रों नेरो अँगुरए बारिर्बै ताँन् भन्दा छ्याँबै रोमैं खि पिंल् त्हुम्।
“खाबज्यै ह्रोंसए ङ्हेब्मैंने मुइ मुँले अरू तो सै मुँले थेंल् पिंइ, झाइले च म्हिए धिंउँइँले ह्योवाइ धै ह्योलाइ स्याइ बिस्याँ च ह्योइ तिंबाँर ङ्हिंबाँ तेंसि पिंल् त्हुम्।
“क्ल्या, गदा, क्यु, क्वें, तो मुँले म्हह्याबै सैए बारेर खाबज्यै ‘च सै ङल ग’ बिइ बिस्याँ, चमैं ङ्हिंन-ङ्हिंन् निसाफ लबै म्हिमैं ङाँर ह्यारिगे। धै निसाफ लबै म्हिमैंइ दोषि ठर्दिबै म्हिइन ह्रोंसए ङ्हेब्मैंलाइ तिंबाँर ङ्हिंबाँ तेंसि पिंल् त्हुम्।
दिलेया चइ ह्योरिब् स्याइ बिस्याँ चइ तिबाँ चवास्याँ ङिबाँ तेंसि फोल् त्हुब्मुँ, चए धिंर्बै ह्रोंसए सै न्होर ताँन् पिंल् त्हुब्मुँ।
चइ खै लल चने छान् लद्, चइ तिल दुःख पिंल, क्हिइ ङ्हिल दु:ख पिंन्। चइ क्हेमैंलाइ तो सैइ म्हेरल् लल च भन्दा झन् म्हेरल् लबै सैइ क्हिइ चलाइ म्हेरल् लवाद्।