3 दिलेया त्हिंयाँ प्योल् खाँइमुँ बिस्याँ, चए फिर म्हि सैबै छ्याब् ल्हैदिब्मुँ। “ह्योइ दण्ड फोल् त्हुम्। ह्योसि बोबै सै क्ल्या, गदा, क्यु तो मुँलेया स्याइ बिस्याँ चए ङ्हिथु फोल् त्हुम्।
च चिबइ बिइ, “तम्, क्हेमैंइ बिब् धोंन् तरिगे। दिलेया खाब्ने बालु च प्ह्येल स्यामुँ च ङए केब्छैं तब्मुँ। अरूमैं बिस्याँ छ्याब् मुँब तरिब् आरे, चमैं ह्याल् खाँम्।”
“क्हेमैंइ हिब्रू म्हि मुइ फोसि केब्छैं तबर थेंइ बिस्याँ चइ टुदि समा मत्त्रे क्हेमैंए के लरिगे। ङिदिर च तोइ आफोन्ले ह्रोंसए धिंर ह्याल् पिंन्।
च इनार बनेबै म्हिइ क्ल्या अथवा गदाए क्ल्हेलाइ मुइ पिंसि च सियाबै खेदो चइन योंरिगे।
“ह्योइ म्हुँइँसर धिंर ह्योरिबै तोंर स्याइ बिस्याँ चलाइ प्रिंमा च सियास्याँ, चलाइ सैवाबै छ्याब् प्रिंबै म्हिए फिर खरिब् आरे।
दिलेया च म्हिइ छे फोल् आखाँमा म्रुँइ ‘च, चए प्ह्रेंस्यो, च्ह-चमि नेरो चने मुँबै तोन्दोंरि सै चुँसि ङए मुइ पिंन्,’ बिसि ल्हैदिइ।