27 तलेबिस्याँ चल नेंबै क्वें च घ्रि मत्त्रे ग। च घ्रि या क्हिइ थेंवास्याँ च तो नेंसि रोब? छतसि चइ ङने ग्वार ह्रिइ बिस्याँ ङ चए ताँ थेब्मुँ, तलेबिस्याँ ङइ ल्हयो खमुँ।
दुःख योंबै म्हिइ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी चए ताँ थेमिंइ धै चए ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंइ।
ङ्हाँदुमैंइ नेरो ल्होबै म्हि आरेब्मैंलाइ ग्वार ह्रिमा चइ जोगेमिंब्मुँ।
दिलेया ओ प्रभु, क्हि ल्हयो खब नेरो दयाम्हाँया मुँबै परमेश्वर ग, युनन् ह्रिस आखब, ताँनए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लब नेरो भर लल् खाँब मुँ।
क्हेमैंइ लुडिसि चमैंइ ङने ग्वार ह्रिमा ङइ चमैंए ताँ थेब्मुँ।
च लिउँइँ याहवेह चए ओंसोंउँइँले ह्यासि छ बिसि ओरइ, “याहवेह, याहवेह! ङ म्हिमैंए फिर बेल्ले म्हाँया नेरो ल्हयो खबै पइरमेश्वर ग! ङ युनन् ह्रिस आख, थेबै म्हाँया लमुँ, भर पर्दिल् खाँब् मुँ।