5 चमैंए ओंसों आकुरद्, चमैंए पूजा आलद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए याहवेह परमेश्वर ङ ह्रिस लबै परमेश्वर ग। ङलाइ छेरब्मैंए पुस्ता सों, प्लि समा दण्ड पिंब्मुँ,
चए खेबाज्युइ लबै आछ्याँबै केमैं याहवेहजी मैंरिगे, धै चए आमाइ लबै पाप खोंयोंइ आमेटिरिगे!
नुबै कोंजरे पूजा लबै क्ल्ह्यो बनेसि चमैंइ खीलाइ ह्रिस खल् लइ; धै चमैंइ कुमैं बनेसि फ्योइ, छतसि खी थेबै ह्रिस खइ।
ङिए खेमैंइ लबै पापए हिसाब ङिने आकिंन्; ङिए फिर क्हिजी युनन् ल्हयो खमिंन्, तलेबिस्याँ ङिलाइ क्हिए थेबै खाँचो मुँ।
याहवेहलाइ तो धोंइ आङ्हाँब्मैं खी म्रोंसि ङ्हिंमल, दिलेया चमैंइ खोंयोंन् बिलै दण्ड योंरिल् त्हुमल।
चमैंए देवतामैं पूजा लसि आफ्योद्, चमैंए छ्यार लब् धोंले आलद्, चमैंए देवतामैं फतिवाद्, चमैंए पबित्र युँमामैं या फतिवाद्।
क्हेमैंइ अरू देवतामैंए पूजा आलद्, तलेबिस्याँ ङ याहवेह ह्रिस लबै परमेश्वर ग।
दिलेया ङने त्होल् आम्हैबै म्हिइ ह्रोंसलाइन नास लम्; ङलाइ हेल लबै म्हिइ कालने म्हाँया लम्।”
खीने बिइ, “क्हिजी पद्खु तसि ङलाइ फ्योइ बिस्याँ ङइ चु ताँन् सैमैं क्हिलाइ पिंस्यो।”
“ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैं प्ह्रइ बिस्याँ, क्हेमैं प्ह्रब् भन्दा ओंसों चमैंइ ङलाइ प्ह्रब् ग बिसि क्हेमैंइ मैंन्।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ हेल् आल, दिलेया ङलाइमि हेल् लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ लबै केमैं आछ्याँब मुँ बिसि ङइ बिमिंम्।
छाब् म्रोंसि खीए चेलामैंइ खीने, “गुरु, चु म्हि फिब् ओंनोंबै तले कन तगे? खाबइ पाप लगे? चुइ उ चुए आबा-आमाइ पाप लगे?” बिसि ङ्योएमा।
आगुलाइ स्यारब, परमेश्वरलाइ आम्हाँदिब, खाबलाज्यै या म्हि आलब, थेब् प्हैंब, पाप केमैं लदै प्रब, आबा-आमाइ बिबै ताँ आङिंब,
छतसि ओंसोंबै बानिए लिलि प्रब्मैं परमेश्वरए शत्तुर ग, तलेबिस्याँ चमैंइ ठिमर्बै ताँ आम्हाँदि, म्हाँदिलै या आखाँ।
क्हेमैंइ छाबै ताँ क्होसे या अझै प्रभुलाइ ह्रिस खल् लब् वा? प्रभु भन्दा ङ्यो भोंब मुँ ङ्हाँइमुँ वा?
ओ ब्यभिचारिमैं, चु ह्युलर्बै आछ्याँबै सैए फिर क्हेमैंए सैं ह्यास्याँ क्हेमैं परमेश्वरए ताँ आङिंब्मैं तम् बिब क्हेमैंइ आसे वा? परमेश्वर आम्हाँदिब्मैंने प्रबै म्हिइ ह्रोंसलाइन परमेश्वरए शत्तुर लवाम्।