11 तलेबिस्याँ टुगैंर ङ याहवेहजी मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ (समुन्द्र) नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ, धै ङिगैंर भों न्हइ। छतसि प्रिबै त्हिंइलाइ याहवेहजी आशिक पिंसि पबित्र लइ।
परमेश्वरजी चमैंने आशिक पिंसि बिइ, “प्हारदै रोदै ल्हें तदै ह्याद्। पृथ्बीर प्लिंदै चए फिर क्ल्हे लदै ह्याद्। मा ङ्युँर्बै ताँगमैं, मुर्बै नमेमैं नेरो ह्युलर्बै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं फिर्बै क्ल्हे तद्।”
ह्रोंसजी बनेबै तोन्दोंरि सै परमेश्वरजी ङ्ह्योमा बेल्ले छ्याँब मुँल। ङेसा तइ धै न्हाँग तइ, च टुरोबै त्हिंइ मुँल।
इस्राएलीमैंए म्हाँजोर चु प्रिबै त्हिंइ खोंयोंन् बिलै तबै चिनु घ्रि तब्मुँ, तलेबिस्याँ याहवेहजी टुगैं न्होंर मु नेरो पृथ्बी बनेइ, धै ङिगैंर भों न्हइ।”
दिलेया च त्हिंइर याहवेह चु ह्युलर मुँ बिब् क्हिइ सेरिगे बिसि ङए म्हिमैं टिबै गोशेन ह्युललाइ बिस्याँ ङइ जोगेमिंब्मुँ, चर च्युमिं तरिब् आरे।
मोशाइ म्रुँने बिइ, “ङ सहरउँइँ त्होंह्याबै तोंदोंन् ङइ याहवेह ङाँइ ह्रोंसए यो स्योंब्मुँ, झाइले मु ङ्हेब नेरो तिस्यु युब टियाब्मुँ। छले पृथ्बी याहवेहलन् ग बिसि क्हिइ सेब्मुँ।
“ओ म्हिमैं! क्हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्वर खीन् ग।
आइतबार त्हिंइर ङि प्रभु भोज चबर खागु तमा पावलइ प्हँन्हाँग्धों ह्याबै सैं लबइले म्हुँइँस आधा समन् चमैंने बालु ताँमैं सेरिल।
चु ताँ थेसि चमैंइ बालुन् परमेश्वरने कै तेसि बिइ, “ओ प्रभु! क्हिजी स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेमिंइ।
तलेबिस्याँ खीजी खीए छवेर्बै क्ल्ह्यो घ्रिर ङिरोए बारेर छले बिइमुँ, “परमेश्वजी ताँन् केमैं लल् खाँसि ङिरोर भों न्हइ।”
धै स्वर्ग नेरो चर्बै सैमैं, पृथ्बी नेरो चर्बै सैमैं, मा ङ्युँइ नेरो चर्बै सैमैं बनेब नेरो खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरए मिंरि च स्वर्गदूतइ कसम चसि छ बिइ, “तारे आक्है!