18 याहवेह मि तसि चर युबइले सिनै कों मिखु-मिखुइ प्लिंयाँइ। मिए भट्टिउँइँले मिखु त्होंब् धोंलेन् मिखु त्होंमा कोंमैं बेल्ले त्हारबर होंइ।
झाइले म्हिमैंइ बनेबै सहर नेरो धरर ङ्ह्योबर याहवेह क्युरु युइ।
त्हिंयाँ लियाबै लिउँइँ म्हुँइँस तमा मिखु त्होंबै मिए पु घ्रि नेरो लुँरिबै मिए प्हैं घ्रि सेए चौटामैंए म्हाँजोउँइँले त्होंयाइ।
चर ह्यासि माइ ङ्ह्योमा सदोम, गमोरा नेरो ब्याँसिर्बै ताँन् क्ल्ह्योमैं म्रोंइ। च क्ल्ह्योउँइँले भट्टिर्बै मिखु धोंब कैंडो खरिब् म्रोंइ।
खीजी पृथ्बीर ङ्ह्योमा च त्हारम्, खीजी छुइमा कोंमैंउँइँले मिखु त्होंम्!
कोंमैं ङ्हिंसि क्यु साँडेमैं धोंले धै डाँडामैं क्यु झज धोंले उफार्दिबर होंइ।
ओ पृथ्बी, याहवेहए उँइँर ङ्हिंन्, याकूबए परमेश्वरए उँइँर थरथरले त्हारद्;
ओ याहवेह, ह्रोंसए मु थोंसि क्युरु युमिंनु! कोंमैंउँइँले मिखु त्होंखरिगे बिसि छुइमिंन्!
खी स्वर्ग थोंसि क्युरु युइ; म्लोंकि ब्योंबै न्हाँम्स्यो खीए प्हले न्होंर मुँल।
ओ परमेश्वर, क्हिजी नाँ कुलसि कारबै क्ल्ह्यो क्योसि छ्याँब् लमिंइमुँ।
नाँ-खैंर मु ङ्हेब् धोंले क्हिए कै तेइ; क्हिए कम्लि-तिम्लिइ ताँन् ह्युल चारइ; पृथ्बी ङ्हिंसि त्हारइ।
क्हिजी डोरेबै घ्याँ मा ङ्युँइए महाँजोर मुँल, क्हि प्रबै घ्याँ थेबै क्युए महाँजोर मुँल; दिलेया क्हिए प्हलेए म्है आम्रोंल।
खाबज्यै च कों आछुइद्। खेदो मुँलेया म्हि मुँलेया च कों छुइ बिस्याँ चमैंलाइ आछुइल्ले युँमाइ तलेया म्ये त्हलेइ तलेया ल्हिसि सैवाद्। च सोल् योंरिब् आरे।’ दिलेया थुतुरु ह्राबै कै थेबै लिउँइँ मत्त्रे चमैं कोंर खरिगे।”
च लिउँइँ मोशाइ ब्यारेकउँइँले म्हिमैंलाइ परमेश्वरने त्होबर पखमा म्हिमैं कोंए फेदिर राइ।
च त्हेर काम्लि तिम्लि रासि मु ङ्हेब नेरो थुतुरिए कै थेइ धै कोंउँइँले मिखु खब म्रोंसि चमैं थरथरले त्हारसि ह्रेंगोन् रारिइ।
इस्राएलीमैंइ कोंए च्होर ङ्ह्योमा याहवेहए ह्वे लुँरिबै मि धों तब् म्रोंल।
चर लुँरिबै झ्याडि घ्रिर याहवेहए दूत च ङाँर म्रोंयुइ। धै मोशाइ झ्याडिर ङ्ह्योमा चर मि लुँरिल दिलेया झ्याडि बिस्याँ आख्रोंल।
प्हन्हाँग न्हाँकर्न छेसि सिनै कोंर ङने त्होबर खो।
तलेबिस्याँ ह्रेंए बिरोधर ह्रें राब्मुँ ग्याल्सए बिरोधर ग्याल्स राब्मुँ, धै क्ल्ह्यो-क्ल्ह्योरि अँङ्गल तब्मुँ, सयो खब्मुँ।
झाइले क्हेमैं दुःख योंब्मैं नेरो ङि या परमेश्वरजी सुख पिंब्मुँ। प्रभु येशू ह्रोंसए शक्ति मुँबै स्वर्गदूतमैंने लुँरिबै मिने स्वर्गउँइँले युबै त्हेर परमेश्वरजी ङ्योलाइ च सुख पिंब्मुँ।
परमेश्वर ङो सेल् आङिंब्मैं नेरो ङ्योए प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्वेंब्मैं ताँनलाइ खीजी दण्ड पिंब्मुँ।
स्योंम्बै इस्राएलीमैं सिनै बिबै कोंउँइँ ह्याइ, दिलेया क्हेमैं छाबै छुइल् आँखाँबै कोंर आखइमुँ। क्हेमैं लुँरिबै मि, म्लोंग्या न्हाँम्स्यो, मिछु खैबर अथवा थेबै नाँ-खैंए चेंदो या आखइमुँ।
च त्हेर परमेश्वरए कैइ पृथ्बी त्हारल, दिलेया तारे खीजी बाछा फैसि बिइमुँ, “अझै तिखे पृथ्बी मत्त्रे आङिं, स्वर्ग या ङइ लाब्मुँ।”
दिलेया खाबज्यै आसेल्ले ह्यो खब् धोंले प्रभु खैलसे युब्मुँ। च त्हिंइर मु थेबै कैले म्हयाब्मुँ, मुर्बै ताँन् सैमैं मिइ ख्रोंसि नास तयाब्मुँ, धै चु ह्युल नेरो ह्युलर्बै सैमैं ताँन् म्हयाब्मुँ।
च त्हेर परमेश्वरए चारबै ह्वे नेरो शक्तिउँइँले त्होंबै मिखुइ मन्दिर प्लिंयाइ। छतसि च स्वर्गदूत ङिउँइँले खबै थेबै दुःख ङि आखाँन् समा खाबै या च मन्दिर न्होंर ह्याल् आखाँ।
धै चइ क्रों थोंवाँइ। झाइले थेबै कोदाउँइँले मिखु खब् धोंले च क्रोंउँइँले थेबै मिखु खइ। धै च मिखुइ त्हिंयाँ नेरो मु हुवाइ धै मिछु खैयाइ।