16 नोगिम्धों न्हाँग तमा कोंर गड्याङगुडुङ तइ, धै काम्लि तिम्लि रासि कोंर रुँदो न्हाँमस्यो राइ, धै बेल्ले ङ्हेबै थुतुरिए कै थेइ। छतमा ब्यारेकर मुँबै ताँन् म्हिमैं ङ्हिंसि थरथर त्हारइ।
ङ्योए परमेश्वर युसिन् मुँ, युसि खी च्याँले टिरिब् आरे; खीए ओंसों लुँबै मि मुँ, खीए कारर्ग्युले नाँ-खैंमैं मुँ।
नाँ-खैंर मु ङ्हेब् धोंले क्हिए कै तेइ; क्हिए कम्लि-तिम्लिइ ताँन् ह्युल चारइ; पृथ्बी ङ्हिंसि त्हारइ।
“ओ ङए म्हिमैं थेद्! ङइ क्हेमैंलाइ लोदा सैंदा लब्मुँ! ओ इस्राएल, क्हेमैंइ ङए ताँ थेब् गो बिस्याँ!
खीए कम्लि-तिम्लिइ ह्युलर चारम्; पृथ्बीइ म्रोंसि थरथरले त्हारम्।
झाइले नोगि चमैं छेसि टिरिगे, तलेबिस्याँ नोगि सिनै कोंर ताँन् म्हिमैंइ म्रोंल्ले ङ युब्मुँ।
च लिउँइँ चइ म्हिमैंने बिइ, “नोगिए ल्हागिर छेइ टिद्। क्हेमैं च्हमिरिमैंने बालु आतद्।”
च लिउँइँ मोशाइ ब्यारेकउँइँले म्हिमैंलाइ परमेश्वरने त्होबर पखमा म्हिमैं कोंए फेदिर राइ।
याहवेहजी मोशाने बिइ, “थेद्, ङ क्हिने ताँ लब म्हिमैंइ थेरिगे धै खोंयोंन् बिलै या क्हिए फिर बिश्वास लरिगे बिसि ङ क्हि ङाँर रुँदो न्हाँम्स्योर युब्मुँ।” म्हिमैंइ बिबै ताँ मोशाइ याहवेहने बिमा
च त्हेर काम्लि तिम्लि रासि मु ङ्हेब नेरो थुतुरिए कै थेइ धै कोंउँइँले मिखु खब म्रोंसि चमैं थरथरले त्हारसि ह्रेंगोन् रारिइ।
दिलेया म्हिमैं ह्रेंगोन् रारिइ। परमेश्वर मुँबै रुँदो न्हाँम्स्योर खीए ङाँर मोशा ह्याइ।
च लिउँइँ न्हाँम्स्योइ पबित्र तम्बु हुवामा याहवेहए चारबै ह्वेइ पबित्र तम्बु चारइ।
झाइले मोशाइ ह्रोंसए प्हरे मुउँइँ स्योंमा याहवेहजी मु ङ्हेल् लवासि पृथ्बीर काम्लि-तिम्लि रासि मिश्रर ङ्हिंन ङ्हाँबै तिस्यु कुल्मिंइ।
झाइले थेबै कैलै थुतुरि ह्रासि खीजी ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं कुल्मिंब्मुँ। धै खीजी त्हाँबै म्हिमैं मुर्बै छेउ घ्रिउँइँले अर्को छेउ समा ह्युलर्बै ताँन् क्ल्ह्योउँइँले स्वर्गदूतमैंइ खी ङाँर खागु लब्मुँ।”
चर म्रोंबै सै बेल्ले ङ्हिंन् ङ्हाँब मुँल, छतमा मोशाज्यै “ङ ङ्हिंसि त्हारइ” बिल।
प्रभुए त्हिंइर पबित्र प्ल्हजी ङलाइ प्लिंइ। च्हमा ङए लिउँइँ थुतुरुल् धों तबै कैइ,
च लिउँइँ स्वर्गर परमेश्वरए मन्दिरर्बै म्रा थोंयाइ, धै खीजी फैबै बाछाए ठिम झोंथेंबै म्हदुस मन्दिर न्होंर म्रोंइ। च्हमा काम्लि तिम्लि चारइ, मु ङ्हेइ, सयो खइ धै थे-थेबै तिस्यु युइ।
च लिउँइँ ङइ धबै दर्शनर स्वर्गर्बै म्रा थोंथेंब् म्रोंइ। धै ङइ ओंसों थेबै कैइ “छुइ कैंडो खो, ङइ क्हिलाइ तारे लिउँइँ तबै ताँमैं उँइँमिंस्यो” बिबै बिगुलए कै ङइ थेइ।
च राजगद्दिउँइँले काम्लि तिम्लि धोंबै चारबै बत्तिमैं म्रोंमल धै मु ङ्हेबै कैमैं थेमल। च राजगद्दिए उँइँरि मि लुँब् धोंबै बत्ति ङि मुँल। च बत्तिमैं परमेश्वरए प्ल्ह ङि मुँल।
झाइले च स्वर्गदूतइ ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर्बै मि भुर धूपारार तिगोंले झोंसि पृथ्बीर भ्योंवाइ। झाइले मु ङ्हेसि, काम्लि तिम्लि रासि पृथ्बीर सयो ह्याइ।