16 चमैं न्होंरि आक्ह्रिबै ताँमैं तोइ मुँस्याँ चमैं ङ ङाँर खम्, धै ङ चमैंए म्हाँजोरि निसाफ लमिंब्मुँ। छलमा ङइ चमैंने परमेश्वरए ठिममैं बिमिंब्मुँ।”
मोशाए क्येंइ चने बिइ, “क्हिइ लबै चु के छ्याँब आत।
धबै प्हँन्हाँग्धों मोशा चर ह्यामा हिब्रूमैं ङ्हिं नेरिब म्रोंइ। धै चइ खैच्हिजी लबै म्हिने “क्हिइ ह्रोंसए म्हिलाइ तले प्रिंल?” बिइ।
“स्योर ताँ तिफुँइ पोंसि छ्याब आल्हैदिद्। छ्याब् आरेबै म्हि नेरो स्योर आतेबै म्हिलाइ सिबै दण्ड आपिंन्, तलेबिस्याँ छ्याब् मुँबै म्हिलाइ ङइ खोंयोंन् बिलै छ्याब् आरे बिल् आखाँ।
मोशाइ च चिब्मैंने बिइ, “ङि एसि आयुन् समा ङिलाइ चुर्न प्रेंरिद्। हारून नेरो हुर क्हेमैंनेन् तब्मुँ। खाबलैया तोइ ताँ आक्ह्रिस्याँ चमैं ङाँर ह्याद्।”
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
क्हेमैं न्होंरि म्हि घ्रि अर्को म्हिने प्होंगि तइ बिस्याँ निसाफ लमिंन् बिसि परमेश्वरए म्हिमैं ङाँर आह्याल्ले? बिश्वास आलबै म्हिमैं ङाँर ह्याम्मा?