28 झाइले याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हेमैंइ खोंयों समा ङइ बिबै ताँमैं आङिं?
दिलेया खीजी लबै केमैं चमैंइ युनन् म्लेयाइ; धै खीजी तो बिब् ङ्हे बिसि चमैंइ थेबर आपैं।
चमैंइ परमेश्वरजी फैबै बाछा आम्हाँदि, धै खीए ठिमर प्रदा आङ्हाँ।
तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास आलल, खीजी जोगेमिंम् बिबै ताँर चमैंइ भर आथेंल।
छतसि मोशा नेरो हारून फारो ङाँर ह्यासि चने बिइ, “हिब्रूमैंए याहवेह परमेश्वरजी क्हिने ‘खोंयों समा क्हि च्योंने तसि ङइ बिब् आङिं?’ बिइ। ‘ङए सेवा लरिगे बिसि ङए म्हिमैं ह्याल् पिंन्।
दिलेया ङिगैंरै या चमैं न्होंर्बै को-कोइ च चबै सै खुबर ह्याइ, दिलेया चमैंइ तोइ आयोंल।
सैंर थेंन्, याहवेहजी क्हेमैंए ल्हागिर प्रिबै त्हिंइ पिंइमुँ। छतसि याहवेहजी क्हेमैंए ल्हागिर ट्हुगैंर ङ्हिरोबै क्हें पिंइमुँ। ङिगैंर क्हेमैं ताँन् खनिर मुँ चर्न टिरिद्, खाबै या ह्रोंसए धिंउँइँले बैरु आह्याद्।”
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “च्या, क्हेमैं कति बिश्वास आलबै म्हिमैं मुँन! ङ क्हेमैंने कति समा टिल् त्हुम्? ङइ क्हेमैं खोंयों समा सैदिल् त्हुम्? च कोलो ङ ङाँर पउ।”