19 मोशाइ चमैंने बिइ, “खाबज्यै या च्हौदे ङैसि प्हँन्हाँग्धों समा आथेंन्।”
च से न्हाँग समा आथेंन्, न्हाँग समा तोइ ङैस्याँ मिर ख्रोंवान्।
दिलेया चमैं न्होंरि को-कोइइ मोशाए ताँ सैंर आथे, छतमा चमैंइ ह्रोंसइ चसि ङैब प्हँन्हाँग्धों समा थेंमा चर प्हुँलुँ तसि थाँ नाँबर होंइ। छाब् म्रोंसि मोशा चमैंने ह्रिस खइ।
झाइले मोशाइ चमैंने बिइ, “याहवेहजी लद् बिबै ताँ चुन् ग: ‘प्हन्हाँग प्रिबै (के आलबै) त्हिंइ ग, याहवेहए ल्हागिर म्हाँदिबै त्हिंइ ग। ह्योल् त्हुबै सैमै ह्योद्, प्लुल् त्हुबै सैमैं प्लुद्। ङैबै सैमैं प्हन्हाँगए ल्हागिर थेंन्।’”
“ङलाइ खेदोए ख्रो पिंबै कोने प्लेढा झोंबै क्हें आचडेद्। “ङए ल्हागिर चाडर ख्रो पिंबै खेदोमैंए छि प्हन्हाँग समा आथेंन्।
छतसि प्हँन्हाँबै ल्हागिर न्हुँ आलद्, तलेबिस्याँ प्हँन्हाँबै न्हुँ प्हँन्हाँबै त्हिंइन लम्। तिंयाँबै दुःख तिंयाँबै ल्हागिर योम्।”