15 इस्राएलीमैंइ च म्रोंसि खेंमैंए न्होंरि “चु सै तो जा?” बिबर होंइ, तलेबिस्याँ चमैंइ च सै तो जा बिसि आसेल। छतमा मोशाइ चमैंने बिइ, “चु याहवेहजी क्हेमैंए ल्हागिर पिंबै क्हें ग।
चमैंइ चबै सै ह्रिमा खीजी बट्टाइ नमेमैं पिंइ धै मुर्बै क्हें चमैंलाइ म्रेंन्ले पिंइ।
म्हिमैंइ चबै ल्हागिर खीजी मन्न बर्सादिमिंइ, धै चमैंलाइ स्वर्गर्बै चबै सैमैं पिंइ।
इस्राएलीमैंइ च क्हेंए मिं “मन्न” थेंइ। च धनिया प्लु धों तब तार्ग्या मुँल। धै च क्वे खुदुर बनेबै क्हें धोंले लिंब मुँल।
च लिउँइँ मोशाइ हारूनने बिइ, “झोंबै भाँडो घ्रि किंसि चर ङ्हिम्ना मन्न झोंसि लिउँइँबै च्ह क्वें-क्वेंमिमैंइ म्रोंबै ल्हागिर तरिगे बिसि याहवेहए ओंसों थेंमिन्।”
छबिमा याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हेमैंए ल्हागिर ङइ स्वर्गउँइँले क्हें कुल्मिंब्मुँ। म्हिमैं त्हिंइ ह्रोंसे बैरु ह्यासि तिगैंर्बै छो योल्ले मत्त्रे खुरिगे। ङइ बिबै ताँ चमैंइ ङिमना उ आङिंमना बिसि ङइ जाँच लब्मुँ।
धै “खो, ङने बालु चदु, ङने मुँबै लिंबै अँगुरए प्हा थुँन्।
छाबै न्हुँ परमेश्वर ङो आसेब्मैंइ लम्। क्हेमैंलाइ चु सैमैं चैदिम् बिसि क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी सेम्।
क्हेमैंए खेमैंइ म्हि आटिबै क्ल्ह्योर मन्न बिबै क्हें चलेया चमैं सियाइ।
स्वर्गउँइँले युबै क्हें ङए ज्यु ग। चु क्हें क्हेमैंए खेमैंइ चबै मन्न धों तब आङिं, चमैंइ च मन्न बिबै क्हें चलेया सियाइ। दिलेया चु क्हें चब्मैं खोंयोंइ या सोरिब्मुँ।”
चमैं ताँनइ पबित्र प्ल्हउँइँले योंबै चबै सै चइ।
च क्ल्होरी माराइ बनेबै धुप झोंबै ख्रो पिंबै क्ल्ह्यो नेरो माराइ म्होरबै बाकस मुँल। च बाकसर बाछा मैंबै ल्हागिर चिनुमैं झोंथेंल, अथवा मन्ना बिबै क्हें झोंबै माराए भाँडो नेरो स्योंम्बै हारून बिबै म्हिइ छेबै पलुवा खबै प्हरे, नेरो बाछार्बै ठिममैं प्ह्रिथेंबै युँम् प्ला ङ्हिं मुँल।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ लोथेंबै मन्न ङइ चल् पिंब्मुँ। चलाइ ङइ तार्ग्या युँमा पिंब्मुँ। च युँमार चए छारा मिं प्ह्रिइमुँ। च मिं योंबै म्हिइ मत्त्रे च छारा मिं था सेम्।”