12 ङि मिश्रर मुँमा ङिइ क्हिने मिश्रीमैंए केब्छैंन् तसि ङि टिल् पिंन् बिब आङिं वा? क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर सिब भन्दा ङि मिश्रीमैंए केब्छैंन् तसि टिब छ्याँब तमल।”
ङिए खेमैं मिश्र ह्युलर मुँमा क्हिजी लबै औदिबै केमैं चमैंइ वास्ता आल, क्हिजी लबै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया चमैंइ आमैं, झन् काँसए घारि मुँबै मा ङ्युँइर चमैं ताँनइ क्हिए बिरोध लइ।
फारोइ च म्हिमैं ह्याल् पिंमा पलिश्तीमैंए ह्युलए घ्याँउँइँले ह्यामा रिन्ठि तलेना परमेश्वरजी चमैंलाइ च घ्याँउँइँले आपख। तलेबिस्याँ “चु म्हिमैंइ ल्हडें म्रोंसि मिश्रर्न एह्यालै,” बिसि परमेश्वरजी बिल।
तोगो इस्राएलीमैंइ ग्वार ह्रिब ङइ थेइमुँ। मिश्रीमैंइ चमैंलाइ ह्रुगुदिसि दुःख पिंब ङइ म्रोंइमुँ।
झाइले चमैंइ बिइ, “क्हेमैंइ तो तो लइमुँ? याहवेहजी म्रोंसि क्हेमैंए निसाफ लरिगे, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ फारो नेरो चए के लबै चिब्मैंइ ङिलाइ आखोब्मैं लमिंइमुँ। छतसि ङिलाइ सैबर क्हेमैइ चमैंए योर सेलाँ पिंइमुँ।”
मोशाइ इस्राएलीमैंने छान् बिसि बिमिंइ, दिलेया चमैं आगुए केब्छैं तसि टिल् त्हुबइले चमैंए सैं सियाल। छतसि चमैंइ मोशाए ताँ थेल् आङिं।
छतसि ओ याहवेह, ङ तोगो क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङए सो ङउँइँले बोद्, ङए ल्हागिर सोब् भन्दा सिब छ्याँब तम्।”
झाइले त्हिंयाँ खमा परमेश्वरजी पूर्वउँइँले बेल्ले छबै खैं कुल्मिंइ। योनाए क्रर त्हिंयाँइ बेल्ले ख्रोंमा योना सैं आचि आचि तबर होंइ। धै “ङ सोब् भन्दा सिब छ्याँब तमल!” बिसि सैं च्योंब् लइ।
“ओ नासरतर्बै येशू, क्हिजी ङि तो लल् म्हैल? ङि सैबर खल् वा? क्हि परमेश्वरजी कुल्मिंबै पबित्र म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”