8 चमैंइ च म्हुँइँसर्न चए से मिर ख्रोंसि प्लेढा आझोंबै क्हें नेरो काँबै पिंट्हाने चरिगे
क्यु ङेयाब् धोंले ङए भों नुयाइमुँ, ङए ह्रिबए जोर्निमैं ताँन् प्ल्ह्याइमुँ। ङए खों युलुयाबै मम् बत्ति धोंन् तयाइमुँ।
मसला नेरो इटा बनेब धै म्रोर्बै ताँन् खालर्बै केब्छैंमैंइ लबै केमैं लबर ल्हैदिसि चमैंए छ्ह ककाँ क्युँक्युँ ङ्हाँन् लइ।
च से स्युन् आचद्, क्युर ख्वालसि आङिं, चए क्र प्हलेमैं नेरो न्होंर्बै सेमैं ताँन् बालुन मिर ख्रोंसि चद्।
झाइले मोशाइ म्हिमैंने बिइ, “क्हेमैं केब्छैं तसि टिबै मिश्र ह्युलउँइँले त्होंइ खबै चु त्हिंइ क्हेमैंइ मैंथेंन्, तलेबिस्याँ याहवेहजी ह्रोंसए योए शक्तिजी क्हेमैं च क्ल्ह्योउँइँले तेइ पखइ। च त्हिंइर प्लेढा झोंबै क्हें आचद्।
ङिगैं समा प्लेढा आझोंबै क्हें चद्। क्हेमैंए साँद न्होंरै या प्लेढा झोंबै चब सैमैं नेरो सोडामैं म्रोंल् आता; क्हेमैंए ह्युलर या आयोंरिगे।
“ङलाइ खेदोए ख्रो पिंबै कोने प्लेढा झोंबै क्हें आचडेद्। “ङए ल्हागिर चाडर ख्रो पिंबै खेदोमैंए छि प्हन्हाँग समा आथेंन्।
“ङए मिंर ख्रो पिंमा प्लेढा झोंसि ख्रोंबै क्हें आचडेद्। दुःखने फ्रेबै चाडर ख्रो पिंबै सैमैं प्हँन्हाँग्धों समा आथेंन्।
क्हेंर झोंबै प्लेढाने आङिं, फरिसी नेरो सदुकीमैंइ लोमिंबै ताँउँइँले जोगेसि टिद् बिब् मुँन बिसि बल्ल चेलामैंइ येशूजी बिबै ताँ क्होइ।
खेंमैं चब् चरिमा येशूजी क्हें किंसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि क्हें लुँइ, धै चेलामैंने पिंसि बिइ, “नाँ, चु क्हें चद्! चु ङए ज्यु ग।”
चु अहान् मैंन्दि, “च्युगुदे प्लेढाइ ताँन् क्हें फुल्दिम्।”
ङि नेरो प्रभुजी छ्ह खैले थोल क्हेमैंज्यै या छलेन् छ्ह थोइमुँ, तलेबिस्याँ ल्हें दुःख सैदिलेया परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले सैं तोंन्ले क्हेमैंइ सैं तोंबै ताँ थेइ।