22 छतमा फारो म्रुँइ ह्रोंसए ताँन् म्हिमैंने “हिब्रूमैंला च्हमैं कति फिलेया चमैं ताँन् नील स्योंर भ्योंवाँन्, च्हमिंमैं बिस्याँ सोगोंन् थेंन्,” बिसि ल्हैदिइ।
ङ्हिदिं योबै लिउँइँ फारो म्रुँइ म्होंड घ्रि म्रोंइ। म्होंडर च नील स्योंए छ्योगोर रारिल।
खीजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ मिश्रीमैंइ आखोरिगे बिसि परमेश्वरजी चमैंए सैं एमिंइ; ह्रोंसए के लब्मैंए बिरोधर राबै सैं चमैंलाइ पिंइ।
“हिब्रूस्योमैंइ प्हसे फिसि चमैंए सुसर लमा च्ह फिस्याँ सैवाद्, च्हमिं फिस्याँ आसैद्।”
धै चइ टोक्रि फैमा क्रोरिबै कोलो म्रोंइ। चइ ल्हयो खसि कोलोलाइ ङ्ह्योसि बिइ, “चुम् हिब्रूमैंए कोलो घ्रि मुँन!”
तलेबिस्याँ चमैं आतुरले पाप के लबर ह्याम्, धै चमैं म्हि सैबर खोंयोंन् बिलै युनन् छेम्।
ह्रिस खबै म्हिने दयाम्हाँया आत; छाबै म्हि तोन्-तोर्न त्होंदो राम्; दिलेया ह्रिस लबै म्हिए ओंसों खाब राल् खमुँ?
तलेबिस्याँ दुष्ट म्हिमैं आछ्याँबै केमैं आलन् समा रोल् आखाँ; धै आगुए न्होह्रों आलन् समा न्हरु आख।
चइ ङ्योए ह्रेंमैंए फिर बेल्ले आछ्याँबै केमै लइ चमैंइ भर्खर फिबै ताँन् कोलोमैं सियारिगे बिसि ङ्योए खेमैंने चमैंए ओंलाँ कोलोमैं बैरु थेंबर ल्हैदिमल।
मोशा फिमा बेल्ले छ्याँब मुँल। छतसि बिश्वासउँइँलेन् मोशाए आबा-आमाइ म्हैंन सोंल् समा चलाइ लोथेंइ। धै म्रुँइ बिबै ताँ या चमैंइ आङिं।