14 छबिमा म्रुँइ म्हिमैंने छान् लबर ल्हैदिइ, धै म्हिमैंइ हामानए च्ह च्युए सिनु त्होर च्योवाइ।
म्रुँइ छबिमा मोर्दकैलाइ च्योब् बिसि क्योबै त्होर चमैंइ हामानलाइन च्योवाइ। च लिउँइँ बल्ल म्रुँए ह्रिस म्हइ।
झाइले म्रुँए ओंसों खोंयोंइ रारिबै हिचडामैं न्होंर्बै हर्बोनाइ बिइ, “ङ्ह्योद्, क्हिलाइ जोगेबै मोर्दकैलाइ च्योवाब् बिसि चुइ ह्रोंसए धिंर ङ्हिस्युसे ङ्ह मिटर नुबै त्हो क्योइमुँ।” झाइले म्रुँइ बिइ, “छ बिस्याँ च त्होर चलाइन च्योवाद्।”
एस्तरइ बिइ, “क्हिए सैं मुँस्याँ तिंयाँ खै लल प्हन्हागै या यहूदीमैंइ शूशनर छान् लल् योंरिगे, धै हामानए च्ह च्युए सिनु त्होर च्योवारिगे।”
धबै अदार म्हैनर्बै च्युसे प्लिगैंरै या शूशनर्बै यहूदीमैं ताँन् खागु तसि चर्बै मुँयुँमैं सोंप्र सैवाइ। दिलेया चमैंने मुँबै सैमैं तोंइ आकिं।
दुष्ट म्हिमैं भ्योंवाब्मुँ, चमैं चैरिब् आरे; ठिक के लबै म्हिमैंए धिं बिस्याँ खोंयोंन् बिलै तरिब्मुँ।
ङ्योइ योंल् त्हुबै सराप खीजी नोइ, ठिमर्बै सरापउँइँले सै फोसि ङ्योलाइ खामिंइमुँ। तलेबिस्याँ “सिं धुँर च्योसि सिब्मैं, परमेश्वरउँइँले सराप योंब्मैं ग,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।