3 झाइले म्रुँइ बिइ, “म्रुँस्यो एस्तर, क्हिलाइ तो चैदिइमुँ? क्हिइ तो ह्रिलैया ङइ पिंस्यो, ङए आधा ग्याल्स ह्रिलेया ङइ क्हि पिंस्यो।”
छबिमा एस्तरइ बिइ, “ओ म्रुँ, क्हिइ छ्याँब ङ्हाम् बिस्याँ हामान नेरो क्हि खैलसेया खमिंन्। तिंयाँ ङइ क्हिए ल्हागिर लिंबै चबै सैमैं ह्योथेंइमुँ।”
च्हमा अँगुरए प्हा थुँदै म्रुँइ एस्तरने धबै बिइ, “क्हिइ ङने तो ह्रिइमुँ? तो ह्रिलैया ङइ पिंस्यो। क्हिइ ह्रिदा ङ्हाँबै सै तो जा? बिद्, ङए आधा ग्याल्स समान् ह्रिलैया ङइ पिंस्यों।”
च अर्को त्हिंइर अँगुरए प्हा थुँदै म्रुँइ म्रुँस्यो एस्तरने धबै बिइ, “म्रुँस्यो एस्तर, तारे क्हिए सैंर तो मुँ? बिद्। क्हिइ तो ह्रिदा ङ्हाँइमुँ? च ङइ क्हि पिंस्यो। क्हिइ ङए आधा ग्याल्स ह्रिलैया ङइ पिंस्यो।”
चु ताँ थेसि “यहूदीमैंइ शूशनर्बै राजधानीर मुँयुँमैं ङ्हप्र नेरो हामानए च्ह च्यु सैवान!” बिसि म्रुँइ म्रुँस्यो एस्तरने बिइ। “चुरमि छ लइ बिस्याँ अरू क्ल्ह्योरम् झन खै लगे? तारे क्हिए सैंर तोइ ताँ मुँस्याँ बिद्। तो ह्रिलेया ङइ पिंस्यो।”
कसम चसि चने बिइ, “ङए आधा ग्याल्स ह्रिलेया ङइ क्हिलाइ पिंस्यो।”
“क्हिलाइ तो चैदिइ? ङइ क्हिए ल्हागिरि तो लमिंले?” बिसि ङ्योएइ। चइ येशूने “प्रभु ङए मि म्रोंल् खाँरिगे,” बिइ।
चिबइ च कोलोए यो क्हासि तिराइ बोसि “क्हिइ ङने बिल् त्हुबै ताँ तो जा?” बिसि ङ्योएइ।