22 चु ताँ थेसि मोर्दकैइ म्रुँस्यो एस्तरने बिइ, धै एस्तरइ मोर्दकैइ बिबै ताँ म्रुँने बिइ।
झाइले म्रुँए ओंसों खोंयोंइ रारिबै हिचडामैं न्होंर्बै हर्बोनाइ बिइ, “ङ्ह्योद्, क्हिलाइ जोगेबै मोर्दकैलाइ च्योवाब् बिसि चुइ ह्रोंसए धिंर ङ्हिस्युसे ङ्ह मिटर नुबै त्हो क्योइमुँ।” झाइले म्रुँइ बिइ, “छ बिस्याँ च त्होर चलाइन च्योवाद्।”
ओहो, परमेश्वरजी ताँनए फिर लबै दयाम्हाँया बेल्ले थेब नेरो छ्याँब मुँ। खीए ज्ञान बुद्धिए ताँमैं गैरु मुँ। खाबइ खीए ताँमैंए बयन लल् खाँम्? खाबइ खीजी लबै के क्होल् खाँम्?
झाइले क्हेमैं ताँनइ ह्रोंसल् मत्त्रे छ्याँब लबै सैं आमैंन्, दिलेया अरूमैं या छ्याँब तरिगे बिब् मैंन्।