12 दिलेया चइ खो बिसि सँउँसर कुलसेया म्रुँस्यो बश्ती आखमा म्रुँ मि धोंलेन् लुँबै ह्रिस खइ।
झाइले खीजी च्हमिरिने बिइ, “क्हिए प्हसे फिबै त्हेर्बै बेथा ङइ बेल्ले बडिमिंब्मुँ। क्हिइ दुःखले प्हसे फिब्मुँ। क्हिए सैं प्युँ ङाँइँन तरिब्मुँ, छतसि चइ क्हिए फिर क्ल्हे लब्मुँ।”
तलेबिस्याँ म्रुँस्यो बश्ती बेल्ले छ्याँब मुँल। छतसि चर्बै चिबनाँब्मैं नेरो अरू ताँन् मुँयुमैंइ म्रुँस्यो म्रोंरिगे बिबै सैं म्रुँल् मुँल।
च त्हेर “छाबै म्हिमैंए ल्हागिर तो लल् त्हुम्? नियम कानुनर तो मुँ?” बिसि क्होबर म्रुँइ ह्रब् सेब्मैंने सल्ला किंइ।
झाइले म्रुँ ह्रिसइ मि धों तसि अँगुरए प्हा थुँरिबै क्ल्ह्योउँइँले रेसि दरबारए बगैंचाए बैरु ह्याइ। हामान बिस्याँ ह्रोंसए ज्यु जोगेबर म्रुँस्यो एस्तरने यो छ्युँ लरिइ, तलेबिस्याँ तारे म्रुँइ दण्ड पिब्मुँ बिब चइ सेल।
ओ परमेश्वर, क्हिजी तले ङिलाइ युगुर्लै पिवाल? ङि क्हिए खर्गर्बै क्युमैं ग। क्हिए ह्रिस तले ङिए फिर मि धोंले लुँइमुँ?
ओ याहवेह, खोंयों समा? क्हि खोंयोंइन ङिने ह्रिस खरिब्मा? क्हिए ह्रिस मि धोंले खोंयों समा लुँरिमुँ?
झाइले मोशा ब्यारेक चेंदों खरिमा माराए क्ल्या भाराए उँइँर म्हिमैं सेरिब् म्रोंइ। छतमा मोशा बेल्ले ह्रिस खसि च युँमाए प्लनामैं कोंए जरर भ्योंवामा च तियाइ।
हारूनइ बिइ, “ओ चिब, क्हि ङने ह्रिस आखमिंन्। चु म्हिमैं खैतब् मुँ बिसि क्हिइ सेइमुँ। चुमैं खोंयोंन् बिलै आछ्याँबै के लदा ङ्हाँइमुँ।
म्रुँ ह्रिस खब सिंह ङ्हेब् धों तब् ग, दिलेया म्रुँइ ल्हयो खस्याँ छिर्बै शीत धों तम्।
ह्रिस खसि ङ्हेबै सिंहने ङ्हिंब् धोंलेन् ह्रिस खबै म्रुँने ङ्हिंन्; म्रुँलाइ ह्रिस खल् लबै म्हि सिल् त्हुम्।
ओ च्हमिरिमैं, प्रभुए न्होंर टिब् धोंलेन् ह्रोंसए प्युँए न्होंर टिद्।
छतसि बिश्वासीमैं ख्रीष्टए न्होंर टिब् धोंले प्ह्रेंस्योमैं या सैं न्होंउँइँले ह्रों-ह्रोंसए प्युँए न्होंर टिल् त्हुम्।
ओ च्हमिरिमैं, ह्रोंसए प्युँए न्होंर टिद्। तलेबिस्याँ कोइ च्हमिरिए प्युँ परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ थेल् आङिंलेया क्हेमैंए छ्याँबै बानि ब्योर म्रोंसि चमैंए सैं एब्मुँ। क्हेमैंइ तोइ बिल् आत्हु,