1 ओ प्हसेमैं, प्रभु येशूलाइ म्हाँदिसि ह्रोंसए आबा-आमाइ बिब ङिंन्। छ लब ठिक के ग।
धै आबा-आमाए ताँ ङिंसि याकूब पद्दन-आराम ह्युलइ ह्यान बिबै ताँ या एसावइ सेइ।
छतमा याकूबइ (इस्राएलइ) योसेफने बिइ, “क्हिए आघेंमैं शकेमर र-क्युमैं छसिन् मुँ। छतसि खो! ङइ क्हि चमैं ङाँर कुलब्मुँ।” योसेफइ “तम्, ङ ह्याबर तयार मुँ, आबा,” बिइ।
झाइले योसेफइ याकूबए क्ह्वेंउँइँले प्हसेमैं स्योवाइ, धै कुरसि आबालाइ फ्योइ।
छले याकूबइ चमैंने बिब् धोंले चए च्हमैंइ लइ।
मोर्दकैइ बिब् धोंलेन् एस्तरइ च त्हे समा च खाब म्हिमैं ग बिसि नेरो ह्रोंसए परवाए बारेर खाब्नेया तोइ आबिल। तलेबिस्याँ कोलो ओंनोंन् चइ मोर्दकैइ बिबै ताँ ङिंमल।
धै क्हिजी लद् बिबै ताँन् केमैं ङइ लइमुँ; आछ्याँबै के लबै ताँन् घ्याँ ङइ आखो।
ओ याहवेह, क्हिजी लबै निसाफमैं ठिक मुँ। तले ङलाइ दुःख पिंइ बिस्याँ क्हि भर लल् खाँब मुँ बिसि ङइ सेइमुँ।
याहवेहए ठिममैं ठिक मुँ, खीजी ल्हैदिबै के लइ बिस्याँ सैं तोंल् योंम्। याहवेहजी बिबै ताँमैं ठिक मुँ, च ताँमैंइ ङ्योए न्ह मि थोंमिंम्।
ओ ङए च्ह, ह्रोंसए आबाए ताँ थेद्, धै ह्रोंसए आमाए अर्थिमैं आम्लेद्।
क्हिलाइ छ्ह पिंबै आबाइ बिबै ताँ थेद्, धै ह्रोंसए आमा माँब तमा हेल आलद्।
कोइ म्हिमैंइ ह्रोंसए आबालाइ सराप झोंम्, धै आमाए छ्याँबै बयन आल।
ह्रोंसए आबालाइ प्ह्रब नेरो आमालाइ म्हि आच्हिबै म्हिए मि ब्याँसिर्बै कगामैंइ चोब्मुँ, धै क्व्रेमैंइ चवाब्मुँ।
ओ ङए च्ह, ह्रोंसए आबाइ बिबै ताँमैं ङिंन्, धै ह्रोंसए आमाइ पिंबै अर्तिमैं आपिद्।
च लिउँइँ येशू चमैंने बालु नासरत नाँसर एह्याइ, धै आबा आमाइ बिब् ङिंसि टिइ। चर म्रोंबै ताँन् ताँमैं आमाइ सैंर थेंइ।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंइ आलद्, बरु ह्रोंसए सैंर छारा तसि सैं न्होंउँइँले ओंनों छ्याँब तद्। छ तस्याँ मत्त्रे क्हेमैंइ परमेश्वरए इच्छा तो मुँ बिसि था सेल् खाँम्, अथवा तो सै स्वाब मुँ, तो सैइ परमेश्वरए सैं तोंन् लमना, तो सै छ्याँब मुँन बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ।
चइ ल्हें म्हिलाइ ल्होइमुँ, ङलाज्यै या ल्हें ल्होइमुँ। छतसि क्हेमैंज्यै परमेश्वरए पबित्र म्हिमैंइ लब् धोंले प्रभुए मिंरि चलाइ मान लद्, झाइले चलाइ चैदिबै तोन्दोंरि सैर ल्होद्।
परमेश्वरजी पिंबै ठिम पबित्र मुँ, धै चुइ ठिक ताँ लोमिंम्, म्हिमैंए ल्हागिर चु छ्याँब मुँ।
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं छाइ-छुइ आतल्ले भोंन्ले टिद्। खोंयोंन् बिलै प्रभुए के लरिद्। तलेबिस्याँ प्रभुए ल्हागिर लबै के फाक्कर्न आत बिबै ताँ क्हेमैंइ सेइमुँ।
म्हरेस्योमैंल च्ह, च्हमि, क्वें, क्वेंमिं मुँस्याँ, चमैंइ ह्रोंसए बाज्यु भुज्यूलाइ मान लसि छेनाले सुसार लरिगे, छले चमैंइ ह्रोंसए आबा, आमा नेरो बाज्यू भुज्यूए भारा फोरिगे, तलेबिस्याँ छाबै केमैं म्रोंसि परमेश्वर बेल्ले सैं तोंम्।
छतसि प्रभुए मिं आह्यारिगे बिसि म्हिमैंइ थेंबै शासकमैं नेरो म्रुँए न्होंर टिद्।
छबिमा रूथइ बिइ, “क्हिइ तो लद् बिमुँ ङइ चन् लम्।”