18 प्हाइ आम्हेरद्, तलेबिस्याँ च म्हिए सैं न्होवाबै सै ग। बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि खीए न्होंर टिद्।
तिगें नोआ अँगुरए प्हाइ म्हेरसि क्लुँनन् ह्रोंसए तम्बु न्होंर रोरिल।
मुल म्रार खागु तब्मैंइ ङ स्यारम्, धै प्हाइ म्हेरब्मैंइ ङए बारेर क्वे प्रिंम्!
प्हा ल्हें थुँबै म्हिइ हल्ला लसि प्होंगि कैगि लम्, प्हार भुल्दिब्मैं आमादु ग।
“धिक्कार मुँ, शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैं क्हेमैं फिब्लो पार्दिब्मैं! क्हेमैंइ थलि नेरो प्हेलाए बैरु म्यासि ख्रुमुँ, दिलेया थलि नेरो प्हेलाए न्होंर बिस्याँ लुडिइ पखबै सैंमैंइ प्लिंमुँ।
ह्रोंसने बालुन् के लब्मैंलाइ धोंब नेरो प्हा थुँब्मैंने थु तसि चब्-थुँब लबर होंइ बिस्याँ,
तलेबिस्याँ च च्ह परमेश्वरए उँइँर थेब तब्मुँ। चइ प्हा नेरो अरू म्हेरबै सैमैं खोंयोंइ थुँरिब आरे। च आमाए फोउँइँलेन् परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंब्मुँ।
क्हेमैं दुष्ट तलेया ह्रोंसए प्हसेमैंलाइ छ्याँबै सैमैं पिंल् ह्रम् बिस्याँ, झन् स्वर्गर टिबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी खीने बालु ह्रिब्मैंलाइ कति ल्हें पबित्र प्ल्ह पिंब्मुँ।”
दिलेया च केब्छैंइ ‘ङए क्ल्हे खब क्हैलै तोगोन् आखालै,’ ङ्हाँसि अरू केब्छैंमैं धोंब, तो चदा ङ्हाँमुँ चब, प्हा ल्हें थुँसि न्हेल्ले टिइ बिस्याँ,
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
“म्हिमैंइमि ओंसों लिंबै प्हा थुँल् पिंसि लिउँइँ आलिंबै अँगुरए प्हा पिंम्, दिलेया क्हिइमि ताँन् भन्दा लिंबै अँगुरए प्हा तोगो समा साँथेंना!”
तलेबिस्याँ बारनाबास पबित्र प्ल्हजी प्लिंब नेरो प्रभुए फिर बेल्ले थेबै बिश्वास लबै छ्याँबै म्हि मुँल। छतमा ल्हें म्हिइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ।
त्हिंर्बै ह्वेर टिब्मैं धोंले छ्याँबै छ्ह थोले। सयल लप्रब, प्हा को तब, ब्यभिचार लब, तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लब, प्होंगि मिब नेरो ह्रिस लब छाबै केमैं ताँन् पिवाद्।
तलेबिस्याँ चब् चबर टिमा क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसइ पखबै सैमैं चम्, दिलेया तोइ आपखब्मैं बिस्याँ फोत्तेन् तम्, धै कोइ प्हा थुँसि म्हेरम्।
ङइ बिल् म्हैबै ताँ तो जा बिस्याँ, “ङ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लबै म्हि ग” बिमुँ दिलेया चइ आछ्याँबै केमैं, व्यभिचार, लोबि, कु पूजा लब, गाल् केब, प्हा को तब, ह्योब, छाबै के लइबिस्याँ चने बालु प्रब्-टिब आलद्।
ह्योमैं, लोबिमैं, प्हा ल्हें थुँसि म्हेरब्मैं, ह्रिस लब्मैं, आगुलाइ लुडिब्मैं, खाबज्यै या परमेश्वरउँइँले योंल् त्हुबै आशिक योंल् आखाँ।
तलेबिस्याँ न्हरु च्हुइब्मैं म्हुँइँसर रोमुँ, प्हा थुँब्मैं म्हुँइँसर्न म्हेरम्।
क्हिइ त्हाँबै चिब्मैं तोइ छ्याब् आरेब, प्ह्रेंस्यो घ्रि मत्त्रे मुँब तल् त्हुम्। चए प्हसेमैं या बिश्वासीमैं मुँल् त्हुम्, चमैं बिब् आङिंब, आछ्याँबै बानि ब्योर मुँब आत।