10 परमेश्वरजी खोबै ताँ तो जा बिसि क्होबै भों लद्।
ओ याहवेह, ङ लोबै पारा नेरो ङलाइ खामिंबै परमेश्वर, ङए सुँउँइँले त्होंबै ताँफुँमैं नेरो ङए सैंर मैंबै ताँमैं क्हिए उँइँर छ्याँब तरिगे।
याहवेहए मिंर ख्रो पिंब् भन्दा छ्याँब नेरो ठिक के लब छ्याँब ग।
खाबइ छले येशू ख्रीष्टए सेवा लमुँ, छाबै म्हिने परमेश्वर सैं तोंम्, झाइले चइ म्हिमैंउँइँले या स्याबासि योंम्।
छले क्हेमैंइ ज्ञान नेरो बुद्धि योंसि छ्याँबै ताँ सेल् खाँरिगे, धै येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर क्हेमैंने तोइ छ्याब् आम्रोंरिगे।
ङलाइ चैदिब् भन्दा ल्हें ङइ योंइमुँ। क्हेमैंइ इपाफ्रोडिटसने पिमिंबै बेल्ले लिंबै थाँ खबै परमेश्वरजी खोबै ख्रो धों तबै भेटि योंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।
च क्होस्याँ क्हेमैंइ प्रभुए सैं तोंन् लसि खीजी खोबै छ्ह थोब्मुँ, धै क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै के लमा क्हेमैं छ्याँबै रो रोबै धुँ धों ततै परमेश्वरए ज्ञानर बडिदै ह्याब्मुँ।
दिलेया चमैंइ बिबै ताँन् ताँमैं छेनाले मैंन्, धै छ्याँबै ताँ म्हाँदिद्,
ङ्यो जोगेमिंबै परमेश्वरए उँइँर चु ताँ बेल्ले छ्याँब मुँ।
म्हरेस्योमैंल च्ह, च्हमि, क्वें, क्वेंमिं मुँस्याँ, चमैंइ ह्रोंसए बाज्यु भुज्यूलाइ मान लसि छेनाले सुसार लरिगे, छले चमैंइ ह्रोंसए आबा, आमा नेरो बाज्यू भुज्यूए भारा फोरिगे, तलेबिस्याँ छाबै केमैं म्रोंसि परमेश्वर बेल्ले सैं तोंम्।
छतसि ङ्योइ लाल् आखाँबै ग्याल्स योंबइले परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंले, धै खीए मान लदै खीने ङ्हिंदै खीजी खोल्ले खीए मिं क्वेले।
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आछ्याँबै के लसि आगुइ धोंवासि सैदिस्याँ चुर थेबै ताँ तो तइ रो? आछ्याँबै के लसेरो आगुइ धोंबन् तइगोंन् आङिं वा? दिलेया क्हेमैंइ छ्याँबै के लसेया दुःख भुँदिल् त्हुमा तोइ आङ्हाँनले सैदिस्याँ क्हेमैं म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्।
छतसि क्हेमैं या येशू ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरजी खोबै सैंर्बै ख्रो पिंबै ल्हागिर पबित्र खेगिमैं तसि खोंयोंइ तरिबै पारा धोंले पबित्र प्ल्ह टिबै धिं बनेदै ह्याद्।