29 आछ्याँबै ताँ क्हेमैंए सुँउँइँले आत्होंरिगे, बरु थेब्मैंलाइ आशिक खल्ले आगुलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेबै छ्याँबै ताँमैं मत्त्रे पोंब्रें लद्।
मुँयुमैंए न्होंर क्हि बेल्ले छ्याँब मुँ; क्हि पोंबरै बेल्ले ह्रब मुँ; तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशिक पिंरिम्।
चमैंए सुँइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपों; चमैंए खों आछ्याँबै सैमैंइ प्लिंइमुँ; चमैंए म्लोगो थोंथेंबै छगों ग; छतसि चमैंइ फिब्लो पार्दिसि पोंम्।
क्हि फिब्लो पार्दिसि के लमुँ, छ्यारबै छुरिइ धोंले क्हिए लेइ नास लवाबै चाँजो लम्।
ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैं फापिसि खैला तोला तबर फेइमुँ, छतसि ङए लेइ त्हिंइतिमिंन् क्हिजी लबै ठिक केमैंए बयन लब्मुँ।
ह्रोंसइ पोंबै आछ्याँबै ताँइ लमा दुष्ट म्हि ङोर फेम्, दिलेया ठिक के लबै म्हि बिस्याँ दुःखउँइँले जोगेम्।
छ्याँबै जवाफ पिंल् योंमा म्हि सैं तोंम्, धै ठिक त्हेर पोंबै ताँ कति छ्याँब तम्।
बुद्धि मुँबै म्हिइ खन्तोदोंन् ज्ञानए ताँ बिप्रम्, आछ्याँबै सैं मुँबै म्हिइ बिस्याँ छ आल।
बुद्धि मुँबै म्हिलाइ ह्रब् सेब बिमुँ, धै छ्याँबै ताँइ म्हिमैंलाइ ह्रब् सेब् लम्।
छलेन क्हेमैंए छ्याँबै बाँनि अरू म्हिमैंइ म्रोंरिगे। छले क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के म्हिमैंए उँइँर चाररिगे। धै चमैंइ स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाए मान लरिगे।
ताँन् म्हिमैंइ “चुम् स्वाबै म्हि मुँन!” बिसि खीए छ्याँबै बयन लइ, धै खीजी पोंबै सैं तोंबै छ्याँबै ताँमैं थेसि चमैं ताँन् प्लेटोयाइ। धै “चुम् योसेफए च्ह आङिं वा?” बिसि चमैंइ बिइ।
चइ बिबै ताँ थेसि च चेलामैं ङ्हिं येशूए लिलि ल्हैदिइ।
छतसि ङ्यो क्ह्रिसि घ्रिइ घ्रिलाइ ल्होबै केमैं खोंयोंन् बिलै लरिले।
बरु ह्रोंसए अलिमैं प्रभुए फिर बिश्वास लबर भोंब तरिगे बिसि ङ्यो ताँनइ भों पिंल् त्हुम्,
दिलेया बिश्वासीमैं खागु तमा ङइ आक्होबै क्यइर हजार च्यु ताँफुँमैं पोंब् भन्दा बरु ताँफुँ ङ्हन् पोंलेया ह्रोंसए सैंउँइँलेन् ताँनइ क्होबै क्युइर ङ पोंदा ङ्हाँम्।
ख्रीष्टए ज्यु बडिबै ल्हागिर परमेश्वरए ताँन् म्हिमैंइ खीए के लरिगे बिसि ख्रीष्टजी छाबै बरदानमैं पिंइ।
खीए न्होंर ज्युर्बै ताँन् भाग क्ह्रिसि टिइमुँ। खीजी ज्युर्बै ताँन् भाग गैंदिसि ठिक ठिक क्ल्ह्योर थेंइमुँ। झाइले ताँन् भागइ खेंमैंइ लल् त्हुबै केमैं लइ बिस्याँ ताँन् ज्यु म्हाँयार बडिदै ह्याम्।
क्हेमैंइ अरूलाइ खोंयोंइ सैं नल् आलल्ले छ्याँबै सैं मैंसि ताँ पोंल् त्हुम्। धै ताँन् म्हिमैंने खैले जवाफ पिंल् त्हुम् बिसि क्हेमैंइ सेल् खाँम्।
छतसि क्हेमैंइ तोगो लरिब् धोंले घ्रिइ घ्रिलाइ सैं क्होमिंसि भोंब् लबै के अझै लरिदु।
बरु क्हेमैं येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोद्। म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै के लब्मैं बिसि क्हेमैंए बिरोधर पोंलेया क्हेमैंए छ्याँबै के चमैंइ म्रोंरिगे धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेरिगे।
ओ च्हमिरिमैं, ह्रोंसए प्युँए न्होंर टिद्। तलेबिस्याँ कोइ च्हमिरिए प्युँ परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ थेल् आङिंलेया क्हेमैंए छ्याँबै बानि ब्योर म्रोंसि चमैंए सैं एब्मुँ। क्हेमैंइ तोइ बिल् आत्हु,
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।