17 छतसि प्रभुए मिंर ङ क्हेमैंने चु ताँ बिमुँ, परमेश्वर आम्हाँदिब्मैं ह्रोंसए सैंर मैंबै आछ्याँबै केर आफेबै ताँमैंए लिलि प्रब् धोंले तारे क्हेमैं आप्रद्।
तलेबिस्याँ ङए त्येमैं ङ्हउलो चर मुँ। चमैं या चु नर्गर आयुरिगे बिबै ल्हागिर लाजरस ह्यासि चु दुःख योंबै क्ल्ह्योए बारेर्बै ताँ चमैंने बिमिंरिगे।’
“ओ म्हिमैं! क्हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्वर खीन् ग।
झाइले सिलास नेरो तिमोथी माकेडोनियाउँइँले फेखमा पावल अरू के आलल्ले परमेश्वरए ताँ बिमिंमल, धै “येशून् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग!” बिसि यहूदीमैंने ग्वाइ पिंमल।
छतसि “चु दुष्ट पुस्ताउँइँले क्हेमैंइ ह्रोंसलाइ जोगेद्,” बिसि पत्रुसइ अरू ल्हें ताँउँइँले चमैंलाइ क्होमिंइ।
यहूदीमैं नेरो ग्रिकमैंने पाप केमैं पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एद् धै ङ्योए प्रभु येशूए फिर बिश्वास लद् बिसि ङइ ग्वाइ पिंइँमुँ।
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।
क्हेमैं न्होंर कोइइ “ङ पावलए चेला ग,” कोइइ “ङ अपोल्लसए चेला ग,” कोइइ “ङ पत्रुसए चेला ग,” कोइइ “ङ ख्रीष्टए चेला ग,” बिम् रो।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, ङइ बिल् म्हैबै ताँ तो जा बिस्याँ, से कोए ज्युनेन् ङ्यो परमेश्वरए ग्याल्सर, अथवा स्वर्गर, होंल् आयों। धै नास तल् त्हुबै ज्युइ खोंयोंइ नास आतबै प्ल्हर ज्यु योंल् आखाँ।
खाबइ च्युगुदे प्लु प्लुमुँ चइ च्युगुदेन् रा-रोमैं खुब्मुँ, खाबइ ल्हें प्लु प्लुमुँ चइ ल्हेन् खुब्मुँ।
ङइ बिल् म्हैबै ताँ चुन् ग: परमेश्वरजी अब्राहामने फैबै बाछा प्लिब्रासे सोंच्यु बर्ष लिउँइँ पिंबै ठिमइ प्लिंल् आखाँ, आस्याँ बाछा केर आफेब् तयामल।
ङ धबै चु ताँ बिम्: यहूदी ठिमर बिब् धोंले खाबइ ज्युर चिनु लमुँ, चइ ठिमर्बै ताँमैं ताँन् छेनाले म्हाँदिल् त्हुम्।
परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै ख्रीष्टए प्हले न्होंर थेंमिंइ। ङ्यो बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ तोन्दोंरि सैए फिर क्ल्हे लमिंइ।
छतसि ह्रोंसलाइ नास लवाबै ओंसोंबै धों तबै आछ्याँबै केमैं लबै बानि ब्योर क्हेमैंइ पिवाद!
को-कोइइ “ह्रोंसन् च्योंब् तसि स्वर्गदूतमैंलाइ म्हाँदिल् त्हुम्,” बिम्। “ङिइ थेबै दर्शन म्रोंइ” बिसि प्हैंम्, चमैंइ खेंमैंए आछ्याँबै सैंइ तोन-तोर्न थेब् प्हैंम्। छतसि चमैंइ क्हेमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् आखाँन् आलरिगे।
स्योलिबै ताँमैं पोंसि खाबज्यै क्हेमैं लुल् आखाँरिगे बिसि ङ क्हेमैंने बिइमुँ।
झाइले क्हेमैं खाबज्यै या ह्रोंसए बिश्वासी अलिए प्ह्रेंस्योने प्रसि आछ्याँब आलद्। तलेबिस्याँ छाबै केमैं लस्याँ परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ। ङिइ ओंसोंन् चुए बारेर छेनाले लोमिंल् खाँइमुँ।
परमेश्वर आबा, प्रभु येशू ख्रीष्ट नेरो स्वर्गदूतमैंए उँइँर ङइ क्हिने बिमुँ, क्हिइ खाबलाज्यै आफेलल्ले छेनाले चु केमैं लद्।
ताँन् सैमैंए छ्ह पिंबै परमेश्वर नेरो पन्तियस पिलातसए ओंसों छ्याँबै ग्वाइ पिंबै प्रभु येशू ख्रीष्टए उँइँर ङ क्हिने चु ताँ बिमुँ:
तिगें येशू ख्रीष्ट ग्याल्स लबर युब्मुँ। च त्हेर खीजी सियाब्मैं नेरो सोगोंमैं ताँनए निसाफ लब्मुँ। छतसि क्हिइ लल् त्हुबै के तो जा बिबै ताँ ङइ येशू ख्रीष्ट नेरो परमेश्वर आबाए उँइँर क्हिने बिमुँ।
क्हेमैंए खेमैंउँइँले खबै स्योलिबै रोसउँइँले क्हेमैंलाइ फ्रेमिंबर तो सै फोसि क्हेमैंलाइ खामिंइमुँ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। मारा चाँदि धोंबै नास तबै सैमैंउँइँले आङिं,
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।