14 लिउँइँ आशिक पिब्मुँ बिसि पक्का लबै ल्हागिर परमेश्वरजी पबित्र प्ल्ह ङ्योलाइ बैना पिंब् ग। खीजी बाछा फैसि पिंम् बिबै आशिक ङ्योइ आयोंन् समा खीजी ङ्योलाइ पबित्र प्ल्ह पिंइमुँ। खीए मिं थेब लले!
क्हिजी ओंसोंन् त्हाँबै म्हिमैं मैंमिंन्। क्हिए म्हिमैं तबर क्हिजी ङिलाइ केब्छैं तबउँइँले फ्रेसि पखइ! क्हि टिबै सियोन कों मैंमिंन्।
छले परमेश्वरजी ह्रोसए पबित्र ह्युलर चमैं डोरेइ, च कोंमैं मुँबै ह्युल खीजी ह्रोंसए क्योलो योइ ट्होसि चमैंलाइ पखइ।
छाबै ताँ तबर होंमा क्हेमैं रेसि क्र कैंडु लद्। तलेबिस्याँ च त्हेर्न क्हेमैं जोगेमिंबै त्हे चेंदो तब्मुँ।”
तारे क्हेमैं ह्रोंसै या न्ह क्रों मि क्रोले टिद्, धै पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंने जिम्मा पिंबै बगालै या छेनाले ङ्ह्योद्। प्रभु येशूजी ह्रोंसए को पिंसि परमेश्वरए चर्च किंब् ग। छतसि चए छैं छेनाले लद्।
“तारे ङइ क्हेमैंलाइ परमेश्वरए जिम्मार सुम्पिदिइमुँ। खीए दयाम्हाँयाए बारेर्बै ताँइ क्हेमैंए सैं भोंब् लमिंल् खाँम्, झाइले खीए म्हिमैंए फिर पूरा आशिक पिंब्मुँ।
सृष्टि मत्त्रे आङिं, ङ्योज्यै या दुःखए सो सेंसिन् परमेश्वरए घ्याँ ङ्ह्योरिइमुँ। परमेश्वरजी लिउँइँ पिंबै ताँन् आशिकए फुइ तोगोइन खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योए ल्हागिर पिंइमुँ। छतमा खीजी ङ्योलाइ खीए च्ह-च्हमिमैं लमिंसि जोगेमिंब्मुँ बिसि ङ्योइ घ्याँ ङ्ह्योरिइमुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ छ्ह पिंइमुँ, ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ बुद्धि योंइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्योइ ठिक के लल् खाँमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो पबित्र तइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइमुँ।
खीजीन् ङ्योलाइ खीए म्हिमैं लबै ल्हागिर छाप झोंमिंसि बैनाए रुपर खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योए सैंर पिंसि ङ्यो खीए म्हिमैं ग बिबै ताँ पक्का लमिंइ।
चु ज्यु फेर्दिबै ल्हागिर ङ्योलाइ परमेश्वरजीन् तयार लमिंइमुँ। चु केए बैनाए रुपर खीजीन् ङ्योलाइ पबित्र प्ल्ह पिंइमुँ।
क्हेमैं खीए प्हसेमैं तबइले परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हए प्ल्ह ङ्योए सैंर कुल्मिंइमुँ। छतसि च प्ल्हउँइँले ङ्योइ परमेश्वरने “आबा, ओ ङए आबा” बिम्।
खीजी मैंबै ताँन् केमैं परमेश्वरजी ह्रोंसए चाँजोर्न लम्। छले खीजी ओंसोंन् चाँजो लबइले ङि यहूदीमैंलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि खीए म्हिमैं तबर त्हाँइ।
छतसि ख्रीष्टए फिर आशा थेंब्मैं न्होंरि ओंसोंबै म्हिमैं तबइले ङि यहूदीमैंइ “परमेश्वरए मिं बेल्ले थेब् लदै छ्ह थोरिगे!” बिसि खीजी ङिलाइ त्हाँइ।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हलाइ सैं नल् आलद्। परमेश्वरजी आखिरि त्हिंइर स्वर्गर बोबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंए फिर ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।