5 येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलब्मैंने न्ह क्रों मि क्रोंले प्रद्। धै क्हेमैंइ मौका योंमा प्रभुए सैं तोंन् लबै केमैं लद्।
छतसि ङिइ बुद्धि योंल् खाँरिगे बिसि ङिए छ्ह कति रिंन्ठि मुँ बिसि ङिलाइ लोमिंन्।
“ङ्ह्योद्! ङइ क्हेमैं प्याँगुमैंए म्हाँजोर क्यु धोंले कुलरिइमुँ। छतसि क्हेमैं प्हुरि धोंले बाठो, तोंगु धोंले सोजो तसि टिल् त्हुम्।
येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए ग्याल्सर्बै क्होल् आखाँबै ताँ ङइ क्हेमैंने बिमिंइमुँ, दिलेया अरू म्हिमैंने बिस्याँ अहानउँइँले मत्त्रे बिम्।
दिलेया क्हेमैंइ सैं तोंबै ताँ छेनाले म्हाँदिसि च अनुसार प्रम् बिब ताँनइ थेइमुँ। चु ताँर ङए सैं बेल्ले तोंइमुँ। अझै क्हेमैं छ्याँबै के लबर सिपालु तरिगे, धै आछ्याँबै केमैंए छ्याब क्हेमैंए फिर आखरिगे बिब ङए सैं मुँ।
ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंए सैं न्होंर थेंन्। बेल्ले बुद्धि मुँल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ लोमिंसि अर्थि पिंन्। खों न्होंउँइँले धन्यबाद पिंसि परमेश्वरए मिं क्वेबै ल्हागिर भजन, क्वेमैं नेरो पबित्र प्ल्हजी पिंबै क्वेमैं प्रिंसि सैं न्होंउँइँले खीए मिं क्वेद्।
क्हेमैंइ छ लस्याँ बैरुबै म्हिमैंउँइँले मान योंब्मुँ धै आगुए भरर टिल् आत्हु।
म्हिमैंए उँइँरै या च छ्याँब तल् त्हुम्, आस्याँ आगुइ ताँ सेन् तसि च दुष्टए ङोर फेब्मुँ।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।
क्हेमैं न्होंर ह्रब्-सेब नेरो ताँ क्होबै म्हि खाब मुँ? च म्हिइ थेब् आप्हैंन्ले छ्याँबै बानिउँइँले छ्याँबै केमैं लसि उँइँरिगे।
दिलेया परमेश्वरजी ह्रब्-सेबै लमिंबै म्हिए सैं छ्याँब तम्, धै चइ आक्ह्रिब्मैं क्ह्रिमिंब, आगुए फिर ल्हयो खब, च्हैंसि मैंसि के लब, दयाम्हाँया लब, छ्याँबै केमैं लब, खाबै आफेलल्ले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लब तम्।
ओ च्हमिरिमैं, ह्रोंसए प्युँए न्होंर टिद्। तलेबिस्याँ कोइ च्हमिरिए प्युँ परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ थेल् आङिंलेया क्हेमैंए छ्याँबै बानि ब्योर म्रोंसि चमैंए सैं एब्मुँ। क्हेमैंइ तोइ बिल् आत्हु,