15 क्हेमैंए सैंर ख्रीष्टजी पिंबै शान्तिइ प्लिंरिगे। क्हेमैं ताँन् ज्यु घ्रिर्न क्ह्रिसि शान्ति योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैं त्हाँब् ग। धै धन्यबाद पिंब्मैं तद्।
धन्यबाद पिंदै खीए तगरउँइँले न्होंर होंन्, धै खीए मिं क्वेदै खीए ह्युमैंर ह्याद्! धै खीए मिं थेब् लदै धन्यबाद पिंन्,
चमैंइ धन्यबादए ख्रो पिंरिगे, धै सैं तोंबै क्वेमैं प्रिंदै खीजी लबै केमैंए बयन लरिगे।
ङ क्हिए ल्हागिर धन्यबादए ख्रो पिंब्मुँ धै याहवेहए मिंर ग्वार ह्रिब्मुँ।
तोंन् तलेया याहवेहजी ह्रोंसए म्हिमैंए सैं ढुक्का लमिंम्। तलेबिस्याँ याहवेहजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ भों पिंम्।
दिलेया ङ बिस्याँ धन्यबाद पिंबै कै तेदै क्हिए मिंर ख्रो पिंब्मुँ; धै ङइ लबै भकल ङ पूरा लब्मुँ। याहवेहजीन म्हिमैं जोगेमिंम्!”
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।
तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरलाइ म्रुँलाइ धोंले म्हाँदिइ बिस्याँ खीजी ङ्योलाइ थेबै आशिक पिंम्। च आशिक तो जा बिस्याँ तोन्दोंरि सै चब् थुँब् योंब मत्त्रे आङिं, दिलेया पबित्र प्ल्हजी ठिक ठर्दिमिंसि पिंबै शान्ति नेरो आनन्द ग।
छतसि पबित्र प्ल्हए शक्तिजी क्हेमैंए आशा बडिमिंरिगे बिसि क्ह्रोंसेंन्बै आशा पिंबै परमेश्वरए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले क्हेमैंइ सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंरिगे।
ङ्योइ बिश्वास लबइले परमेश्वरए उँइँरि ठिक ठर्दिसि प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले ङ्यो परमेश्वरने क्ह्रिल् योंइमुँ।
प्रभु भोजरि क्हें घ्रि मत्त्रे तम्। छतसि ल्हें मुँलेया ङ्यो ताँन् ज्यु घ्रि धोंन् तब् ग, तलेबिस्याँ ङ्योइ क्हें घ्रिउँइँले चम्।
दिलेया बिश्वास आलबै मुँयुँ अथवा च्हमिरिइ फ्रेयाबै सैं लस्याँ फ्रेयारिगे। छ तस्याँ बिश्वासी म्हि चए न्होंर टिल् आत्हु, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योलाइ शान्तिर टिबर त्हाँब् ग।
तलेबिस्याँ ङिइ दुःख नोदै के लब क्हेमैंए ल्हागिर्न ग। खैले परमेश्वरए दयाम्हाँया ल्हें म्हिमैंइ योंइमुँ, छलेन परमेश्वरए मान कति थेब मुँ बिसि धन्यबाद पिंब्मैं या ल्हेंन् तब्मुँ।
छलेन क्हेमैंइ ताँन् छ्याँबै केर भेटि पिंल् खाँरिगे बिसि खीजी खोंयोंन् बिलै क्हेमैंलाइ योबा-ख्युबा लमिंब्मुँ। क्हेमैंइ पिंबै भेटि ङिए योउँइँले ङ्हाँदुमैंइ योंमा चमैंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
खीए न्होंर ज्युर्बै ताँन् भाग क्ह्रिसि टिइमुँ। खीजी ज्युर्बै ताँन् भाग गैंदिसि ठिक ठिक क्ल्ह्योर थेंइमुँ। झाइले ताँन् भागइ खेंमैंइ लल् त्हुबै केमैं लइ बिस्याँ ताँन् ज्यु म्हाँयार बडिदै ह्याम्।
ज्यु घ्रिन् मुँ, पबित्र प्ल्ह या घ्रिन् मुँ। च धोंलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ पिंबै आशा या घ्रिन् मुँ।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै प्हसेमैं ग, छतसि क्हेमैं खी धोंन् तबै भों लद्।
झाइले खोंयोंन् बिलै तोन्दोंरि सैए ल्हागिर प्रभु येशू ख्रीष्टए मिंर परमेश्वर आबालाइ धन्यबाद पिंन्।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैंइ परमेश्वरए चारबै ग्यालसर योंल् त्हुबै सैमैं योंबै हग खीजी क्हेमैंलाइ पिंइमुँ। छतसि परमेश्वर आबालाइ धन्यबाद पिंन्।
खैले सिं धुँए जरा सरि न्होंन्हों च्योंमु, छलेन क्हेमैं छ्ह थोमा ख्रीष्टलाइ सैं पिंसि भोंब् तद्। इपाफ्रासइ क्हेमैंलाइ लोमिंब् धोंलेन् ख्रीष्टए फिर अझै बिश्वास भोंब् लद्। धै खोंयोंन् बिलै धन्यबाद पिंबै सैं प्ह्याद्।
क्हेमैंइ तो ताँ पोंलेया, तो के ललेया, येशूउँइँलेन् परमेश्वर आबालाइ धन्यबाद पिंदै प्रभु येशूए मिंर लद्।
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।
ताँन् भन्दा ओंसों ङइ क्हिने बिल् त्हुबै ताँ, ताँन् म्हिमैंए ल्हागिर छ्याँबै खोंउँइँले परमेश्वरने प्राथना लसि चमैंए फिर आशिक ह्रिंमिंन्। धै चमैंइ लबै केए ल्हागिरि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंन्।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बिश्वासर भोंब् तद्। चुए ल्हागिर्न परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँब् ग, चु ताँए बारेर्न क्हिइ लबै बिश्वासए ग्वाइ क्हिइ ल्हें म्हिमैंए उँइँर पिंल।
छतसि येशूए मिंउँइँले परमेश्वरए सैं तोंबै ख्रो खोंयोंन् बिलै ङ्योइ पिंरिले। “येशू ङए प्रभु ग,” बिब्मैंइ परमेश्वरए छ्याँबै बयन लदै पोंस्याँ, चुन् ङ्योइ परमेश्वरए मिंर पिंबै ख्रो धों तब् ग। छले ङ्योइ येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबन् परमेश्वरए सैं तोंन् लबै ख्रो ग।
“आमेन! ङ्योए परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! थेबै मान, ह्रब् सेब, धन्यबाद, ट्होब नेरो भोंब खोंयोंन् बिलै या खीलन् तरिगे। आमेन!”