10 छतसि छारा बानि योंसि तारे क्हेमैंइ छ्याँबै सैं प्ह्यासि छारा म्हिमैं तइमुँ। धै क्हेमैंइ खीलाइ छेनाले ङो सेरिगे बिसि परमेश्वरजी चु छाबै छारा म्हि बनेसि खी धोंबन् लमिंरिइमुँ।
आदमए बंशमैं चुमैंन् ग। परमेश्वरजी म्हि बनेमा खीजी ह्रोंस धोंबन् बनेइ। खीजी मुयुँ नेरो च्हमिरि बनेइ।
ओ परमेश्वर, ङए खों छ्याँब लमिंन्, धै ङलाइ ठिक सैं पिंन्।
म्हिमैंइ क्हि घ्रि मत्त्रे क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरलाइ ङो सेब नेरो क्हिजी कुल्मिंबै येशू ख्रीष्टलाइ ङो सेबन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह ग।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंइ आलद्, बरु ह्रोंसए सैंर छारा तसि सैं न्होंउँइँले ओंनों छ्याँब तद्। छ तस्याँ मत्त्रे क्हेमैंइ परमेश्वरए इच्छा तो मुँ बिसि था सेल् खाँम्, अथवा तो सै स्वाब मुँ, तो सैइ परमेश्वरए सैं तोंन् लमना, तो सै छ्याँब मुँन बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ।
म्हुँइँस ह्याल् खाँइ, तारे त्हिंयाँ प्रेबर होंइमुँ। छतसि मिछु खैबर लबै केमैं पिवाद्। बरु परमेश्वरए ह्वेर टिसि छ्याँबै के लद्, हत्यारमैं छेसि पापने नेद्।
बरु येशू ख्रीष्ट धोंन् तबर भों लद्, धै ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छामैं पिवाद्।
छतसि ङ्योइ बप्तिस्मा किंमा येशूने बालुन् सिसि पाइ, धै थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर आबाजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ, छतसि ङ्योइ ओंसों लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं पिसि छ्याँबै केमैं लल् त्हुम्।
तलेबिस्याँ खीए च्ह येशू ल्हें अलि-अङाँमैं न्होंर्बै च्ह थेब तरिगे बिसि खीजी ओंसोंन् ङो सेबै म्हिमैंलाइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।
छतसि ङि सैं च्योंब आल। ङिए ज्युर्बै भों नु-नुइ ह्यालेया ङिए सैं त्हिंइ ह्रोंसे भोंब् ततै ह्याम्।
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
तलेबिस्याँ क्हेमैं बप्तिस्मा किंब्मैं ख्रीष्टने घ्रिन् तइमुँ। छतसि छारा क्वें खिब् धोंलेन क्हेमैंइ ख्रीष्टए छ्याँबै बानि किंइमुँ।
छतसि ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ आत, बरु छारा छ्ह योंसि छारा म्हि तब ताँन् भन्दा थेबै ताँ ग।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् तल् पिंसि छ्याँबै के लरिगे बिसि बनेब् ग। ङ्योइ च छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि ओंसों ओंनोंन् खीजी च केमैंए तौदु लथेंइ।
खीजी यहूदी नेरो अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंलाइ क्ह्रिमिंसि छारा ह्रें घ्रि लबर खीए ज्युर यहूदीमैंए ठिम नेरो ठिमइ लद् बिबै ताँन् छ्यामैं म्हाँदिल् आत्हुब लमिंइ।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै त्हाँबै पबित्र म्हिमैं ग। छतसि खीए म्हिमैं तबइले क्हेमैंइ आगुए फिर ल्हयो खसि छ्याँबै के लब, थेब् आप्हैंब, ह्रिस आखब, धै सैदिल् खाँब तद्।
चु ताँन् सै भन्दा अरूलाइ ल्हें म्हाँया लबै सैं प्ह्याद्। म्हाँयाइ लमा आक्ह्रिब्मैं ताँन् क्ह्रिल् खाँम्।
क्हि नेरो ङिइ ख्रीष्टर बिश्वास लबइले ख्रीष्टर ङ्योए ल्हागिर मुँबै ताँन् छ्याँबै ताँमैं क्होबै ज्ञान ल्हें योंरिगे बिसि ङए प्राथना मुँ।
दिलेया चमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लब पिवास्याँ, चमैंए सैं एसि परमेश्वर ङाँर पखल् आखाँ! तलेबिस्याँ चमैंइ खेंमैंइ लबै पापइ लमा परमेश्वरए च्हलाइ धबै क्रूसर च्योवामुँ, धै ताँनए उँइँरि खीए आब्रु वाम्।
परमेश्वरजी बिबै ताँ ङ्योइ ङिंइ बिस्याँ क्ह्रोंसेंन खीलाइ ङो सेन बिसि ङ्योइ था सेम्।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ ङिंबै म्हिइ क्ह्रोंसेंन्लेन् परमेश्वरलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लम्। छले ङिंइबिस्याँ परमेश्वर ङ्योने मुँ बिसि पक्का था सेम्।
राजगद्दिर क्हुँरिबै परमेश्वरजी ङने बिइ, “तारे ङइ ताँन् सैमैं छारा लम्।” खीजी धबै ङने बिइ, “चु ताँ प्ह्रिद्, तलेबिस्याँ चु ताँमैं क्वेंल् त्हुब नेरो भर लल् खाँब मुँ।”