4 स्योलिबै ताँमैं पोंसि खाबज्यै क्हेमैं लुल् आखाँरिगे बिसि ङ क्हेमैंने बिइमुँ।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “खाबज्यै क्हेमैंए सैं ङ्हिरि आलरिगे बिसि न्हक्रो मिक्रोले टिद्।
तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ङन् ग’ बिब्मैं नेरो ‘अगमबक्ता ङन् ग’ बिसि स्योर तेब्मैं ल्हें त्होंब्मुँ। परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ खाँन् समा लुबै ल्हागिर स्योलिबै ताँ बिब्मैंइ औदिबै चिनुमैं नेरो केमैं लब्मुँ।
क्हेमैंए न्होंउँइँलेन् स्योर ताँमैं पोंबै म्हिमैं रेसि चेलामैं चमैंए लिलि बोयाब्मुँ।
क्हेमैंए बिश्वास म्हिमैंए बुद्धिर आङिं, परमेश्वरए शक्तिए फिर तरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैं बुद्धि मुँब्मैंइ पोंबै ताँ धोंले क्हेमैंए सैं छुइबै ताँ आरेल। दिलेया ङइ पोंबै ताँमैंइ पबित्र प्ल्हए शक्तिए प्रमाण उँइँल।
क्हेमैंइ छलकपट आलल्ले ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै सैं लइ, दिलेया स्योंम्बै हब्बालाइ प्हुरिइ खैले स्योर तेसि लुइ, छलेन क्हेमैंए सैं या न्होंवाम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
दिलेया स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं ट्हुबि क्ह्याल् त्हुम् बिसि खाबज्यै आसेल्ले खसि बिश्वास लब्मैंए म्हाँजोर होंइ। धै ख्रीष्टउँइँले मुक्ति योंब्मैंलाइ छैं लसि स्योंम्बै ठिममैं म्हाँदिबर कर ल्हैदिमल।
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
छतसि प्रभुए मिंर ङ क्हेमैंने चु ताँ बिमुँ, परमेश्वर आम्हाँदिब्मैं ह्रोंसए सैंर मैंबै आछ्याँबै केर आफेबै ताँमैंए लिलि प्रब् धोंले तारे क्हेमैं आप्रद्।
केर आफेबै स्योलिबै ताँए लिलि प्रसि धोकार आफेद्। तलेबिस्याँ बिब् आङिंसि छाबै आछ्याँबै केमैं लप्रब्मैंए फिर परमेश्वरजी थेबै ह्रिस ङेब्मुँ।
को-कोइइ “ह्रोंसन् च्योंब् तसि स्वर्गदूतमैंलाइ म्हाँदिल् त्हुम्,” बिम्। “ङिइ थेबै दर्शन म्रोंइ” बिसि प्हैंम्, चमैंइ खेंमैंए आछ्याँबै सैंइ तोन-तोर्न थेब् प्हैंम्। छतसि चमैंइ क्हेमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् आखाँन् आलरिगे।
छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्! म्हिउँइँले खबै केर आफेबै स्योलिबै ताँइ क्हेमैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँउँइँले फ्रेल् आखाँरिगे। छाबै स्योलिबै ताँमैं ख्रीष्टउँइँले खब आङिं, ह्युल ग्याल्स ओलेबै मोंमैंउँइँले नेरो म्हिमैंइ लबै रोसमैंउँइँले खब् ग।
केर आफेबै ताँमैं आपोंन्, छाबै ताँमैंइ म्हिमैं परमेश्वरउँइँले ह्रेंगो लवाम्।
दिलेया आछ्याँबै के लबै म्हिमैं नेरो आगुलाइ लुब्मैंइ अरूमैंलाइ लुसि अरूमैंउँइँलेन् लुयासि चमैं झन्-झन् दुष्ट त-तै ह्याम्।
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, आखिरि त्हे तखइमुँ। क्हेमैंइ “आखिरि त्हेर ख्रीष्टए बिरोधी त्होंब्मुँ” बिबै ताँ थेल। धै तिंजोरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ल्हें त्होंइमुँ। छतमा आखिरि त्हे तखन बिसि ङ्योइ सेल् खाँम्।
क्हेमैंलाइ भाँड्याल् म्हैब्मैंए बारेर ङइ चु ताँ प्ह्रिब् ग।
ओ ङइ खोबै थुमैं, “ङने परमेश्वरए प्ल्ह मुँ, ङ अगमबक्ता ग,” बिब्मैंए ताँ आक्वेंन्। चमैंइ पोंबै ताँ पबित्र प्ल्ह परमेश्वरउँइँले युबै ताँ ङिंब् उ आङिं बिसि छेनाले च्हैंब् मैंब् लद्। तलेबिस्याँ स्योलिबै ताँ पोंबै ल्हें अगमबक्तामैं खन्तोदोंन् फेनेइमुँ।
“येशू ख्रीष्ट म्हि तसि चु ह्युलरि युब आङिं” बिसि भाँड्याल् म्हैबै म्हिमैं खन्तोंदोंन् खइमुँ। चुमैंन् स्योलिबै ताँ बिब्मैं नेरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ग।
मिखाएलइ च थेबै अजिङ्गरलाइ स्वर्गउँइँले भ्योंवाइ। च अजिङ्गर स्योंम्बै प्हुरि ग, चलाइ स्युर्गु नेरो दुष्ट बिम्। चइ ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंने स्योर तेसि लुइमुँ। च नेरो चए दूतमैंलाइ परमेश्वरए दूतमैंइ पृथ्बीर भ्योंवाइ।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।
च दुष्टलाइ क्रोंर भ्योंवाइ, धै चर्बै म्रार साँजु झोंवाइ। तारे च स्योर्गुइ पृथ्बीर्बै ह्रेंमैंलाइ हजार घ्रि बर्ष समा लुसि ह्रोंस ङाँइ च्यारल् आयों। च लिउँइँ दुष्टलाइ तिस्याँए ल्हागिर पिवाल् त्हुम्।
च लिउँइँ शैतान बिबै दुष्ट ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैं ङाँर लुबर ह्याब्मुँ। (च ह्रेंमैं गोग नेरो मागोग बिब्मैं ग।) चमैंलाइ वाँसि शैतानइ ल्हडें लबर हुइब्मुँ। झाइले चमैं खागु तसि मा ङ्युँइर्बै बालुवा धोंले बेल्ले ल्हें तब्मुँ।