22 (च ताँन् सै चसि थुँसि म्हयाब् ग।) तलेबिस्याँ च म्हिमैंइ लबै छ्यामैं नेरो चमैंइ लोमिंबै ताँ मत्त्रे ग।
नास तयाबै चबै सैए ल्हागिर दुःख आलद्, बरु खोंयोंइ बिलै सोरिल् योंबै चबै सैए ल्हागिर दुःख लद्। चु खोंयोंन् बिलै सोल् योंबै क्हें म्हिए च्ह ङइ क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैं खोंयोंन् बिलै सोरिगे बिसि परमेश्वर आबाजी ङलाइ त्हाँसि कुल्मिंब् ग।”
छलेन खाबज्यै या “चबै सै फोए ल्हागिर ग, धै फो चबै सैए ल्हागिर ग,” बिलै। दिलेया परमेश्वरजी ङ्हिंना ङ्हिंनलाइ नास लवाब्मुँ। म्हिए ज्यु ब्यभिचार लबै ल्हागिर आङिं, प्रभुए सेवा लबै ल्हागिर ग, झाइले ङ्योए ज्युलाइ चैदिबै सै या प्रभुजीन् पिंम्।
“चु सै छेल् आत,” “फलना सै चल् आत,” “चने छुइल् आत,” बिबै ताँमैंए लिलि तले प्ररिमुँ?
झाइले परमेश्वरजी बिब् आङिंब्मैंइ बिबै ताँ नेरो यहूदीमैंए स्योंम्बै स्योलिबै कथामैंर चमैंए सैं आह्यारिगे।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं बिस्याँ ह्रोंसइन क्होल् आखाँबै ताँमैंए ताँ लप्रम्। छाबै म्हिमैं क्ह्योंर टिबै चेत आरेबै खेदोमैं धों तम्। चमैंइ खेंमैंए सैंर तो मैंमुँ चन् लप्रम्। चुमैं क्हासि सैवाबै ल्हागिर फिबै खेदोमैं धोंलेन् नास तयाब्मुँ।
“क्हिइ म्रोंबै च्हमिरि थेबै सहर ग, चइ पृथ्बीर्बै ताँन् म्रुँए फिर ग्याल्स लम्।”