11 क्हेमैंए फिर तो तलेया क्हेमैंइ ढुक्कले सैदिल् खाँरिगे बिसि परमेश्वरए थेबै शक्तिउँइँले ताँन् भों योंरिगे। छतसि क्हेमैं सैं तोंदै भोंसि तद्।
पबित्र क्ल्ह्योर ङइ क्हिलाइ म्रोंइमुँ, क्हि शक्ति मुँब नेरो बेल्ले म्हारब ङइ म्रोंइ।
“ओ याहवेह, क्हिए क्योलो यो बेल्ले भोंब् मुँल। ओ याहवेह, क्हिए क्योलो योइ शत्तुरमैं त्हुला भुँ लवाइ।
दुःख तमा रालै आखाँन् तइ बिस्याँ क्हिने भों आरे।
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
झाइले चमैंए सैंर, म्हिमैंइ म्हि आच्जिल् ललेया येशूए मिंरि सैदिल् खाँब्मैं ङ्यो तइ ङ्हाँसि सैं तोंदै चमैं थेबै म्हि च्होंउँइँले त्होंह्याइ।
तोन् तलेया छ्याँबै के लसि स्याबासि, इजेत नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह म्हैब्मैंलाइ परमेश्वरजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।
न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, बिश्वासर भों तद्, सैं भोंब् लद्, आङ्हिंन्ले टिद्।
ताँन् भन्दा थेबै शक्ति ङिल आङिं, परमेश्वरलन् ग बिसि छेनाले उँइँमिंबै ल्हागिर चु सै न्होर ङि सए पुमैं धों तबै म्हिमैंने खीजी थेंमिंइमुँ।
क्हेमैंए ल्हागिर ङइ छ बिसि प्राथना लइमुँ: परमेश्वरए बेल्ले थेबै सै न्होर क्हेमैंलाइ पिंसि खीजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हउँइँले क्हेमैंए सैं भोंब् लमिंरिगे।
थेब् आप्हैंन्, च्योंब् तसि ह्रिस आखल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ सैदिसि म्हाँया लद्।
आखिरिर्बै ताँ चुन् ग: प्रभुने घ्रिन् तसि खीउँइँले योंबै शक्तिर क्हेमैंए सैं भोंब् लद्।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।
च ज्ञान योंसि ह्रोंसलाइ ठिक अधीनर थेंन्। ह्रोंसलाइ ठिक अधीनर थेंसि दुःख ढुक्कले सैदिद्। च सैदिबै शक्ति योंसि परमेश्वरलाइ छेनले म्हाँदिद्।
छाबै ङ्योलाइ जोगेमिंबै घ्रि मत्त्रे मुँबै परमेश्वरलाइ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले थेबै मान, थेबै शक्ति, थेबै भों नेरो अधिकार, ओंसोंउँइँले तिंयाँ धै प्हँना लिउँइँ समा खोंयोंन् बिलै तरिगे! आमेन, छाबन् तरिगे!
दिलेया परमेश्वरए म्हिमैं बिस्याँ आङ्हिंन्ले ढुक्क तसि बिश्वासर भोंब तल् त्हुम्।