40 झाइले पत्रुसइ चमैं ताँन् बैरु कुल्मिंसि च्हि तुँसि परमेश्वरने प्राथना लइ। धै च सिनु ङाँइ तोसि, “तबिता, रेद्!” बिमा चइ मि ङ्ह्योइ, झाइले पत्रुस म्रोंसि रेसि क्हुँइ।
छतसि क्हेमैंइ प्राथना लमा ह्रोंसए कोठा न्होंर होंनु, धै म्रा तोरसि आम्रोंल्ले मुँबै परमेश्वर आबाने प्राथना लद्। आम्रोंल्ले लबै केमैं म्रोंबै परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ इनाम पिंब्मुँ।
च म्हिए हुल बैरु तेवाबै लिउँइँ येशू कोलो मुँबै कोठार होंसि कोलोए योर क्हामा च कोलो सोगों तसि रेयाइ।
च्हमन् म्हिए हुल खी ङाँइ न्हेखरिब् म्रोंसि येशूजी च मोंने “ओ न्ह आथेबै लडा मों, ङ क्हिने बिमुँ, च कोलोउँइँले त्होंखो, तारे धबै खोंयोंइ च कोलोलाइ स्याल् आयों बिसि,” हौदिइ।
च लिउँइँ येशू दे क्याइ दने ह्यासि च्हि तुँसि छले प्राथना लइ।
दिलेया येशूजी च च्हमिरि कोलोए योर क्हासि “ओ च्हमिच्यों रेद्,” बिमा
पावलइ च्हौ बिसि च्हि तुँसि चमैंने बालु प्राथना लइ।
च क्ल्ह्योउँइँले ङि प्रबै त्हे तबइले ङि चमैंने फ्रेसि ह्रोंसए घ्याँ क्हामा। चर्बै प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैंइ ह्रोंसए परवा, प्हसेमैं ताँन् किंसि ङि सहरए बैरु समन् सबर खइ। धै ङि मा ङ्युँइए छेउर च्हि तुँसि प्राथना लइ, धै चमैंने फ्रेसि
च त्हेर पब्लियसए आबा जर खब नेरो फो नब तल। छतसि पावल च नबै म्हिलाइ ङ्ह्योबर ह्यासि चए ल्हागिर प्राथना लइ, धै चए फिर यो थेंसि च नबै म्हि सल् लमिंइ।
झाइले चइ च्हि तुँसि थेबै कैले ओरसि बिइ, “ओ प्रभु, चु पापए छ्याब चुमैंए फिर आल्हैदिरिगे।” च्हौ बिसि चइ सो पिवाइ।